Ποιανού το περιβάλλον προστατεύουμε;
Ημερομηνία: 01-09-2007 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες Εκτύπωση | Αποστολή |
Μοιράσου
Εφημερίδα "Αυγή" | 01/09/2007
Οι θεομπαίχτες
που νοσφίζονται
του θεού τις βουλές
Β. Ψαρρή, Η οργή των ποιητών
Το ότι είμαστε όλοι «εμπρηστές» κι ότι το έγκλημα αυτό είναι (πολιτικής και κοινωνικής) διαρκείας αποτελούν πλέον κοινούς τόπους. Το ίδιο ισχύει για το ότι (συνεχίζουμε να) ψηφίζουμε ανθρώπους που δεν τους «καίγεται καρφί» αν η χώρα γίνει στάχτη. Όλα αυτά ήσαν λίγο-πολύ γνωστά πριν μας βρει η (αναμενόμενη και νομοτελειακή) φετινή εθνική καταστροφή. Το ερώτημα που τίθεται για την επόμενη μέρα δεν έχει τόσο να κάνει με το ποιος θα μας κυβερνήσει, αλλά με το ποιους «πολίτες» καλείται ένα κόμμα (και μια κυβέρνηση) να οδηγήσει προς την οικολογική δημοκρατία.
Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να κατεβαίνεις σε διαδηλώσεις για το περιβάλλον και την ίδια ώρα να χτίζεις αυθαίρετο; Έχουμε άραγε αντιληφθεί ότι δεν μπορείς να κόβεις το δικό σου δέντρο για να μην σου εμποδίζει τη θέα και να καταγγέλλεις το κράτος που δεν προστατεύει τη φύση; Έχουμε άραγε συμφωνήσει ότι το καλό περιβάλλον του γείτονα είναι προϋπόθεση και για το δικό μας;
Και, τέλος, πιστεύουμε στην αξία, του φυσικού περιβάλλοντος ή στην αξιοποίηση του «περιβάλλοντος» κάποιου αρχηγού; Ας ελπίσουμε ότι η στάχτη θα μας ξετυφλώσει από τις αυταπάτες μας.