Καθηγητής Γιάννης Πανούσης






Ενεργοποιήστε την Javascript για να συνεχίσετε!

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ 12/2008


Θείον πυρ ή αυτοπυρπόληση;

Ημερομηνία:  29-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Εκτός από τις φωτιές που ανάβουν οι άνθρωποι για να φωτίσουν, να ζεσταθούν ή να κάψουν, υπάρχει και το θείον πυρ που εμπνέει και κινητοποιεί.

Αναλυτικά



Εύκολα και ένοχα ευχολόγια;

Ημερομηνία:  22-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Εχουμε όλοι λίγο-πολύ συμφωνήσει πως ο θάνατος ενός παιδιού είναι πάντοτε «ένας φόνος» (αφού κάποιος κάτι παρέλειψε, κάτι ξέχασε, κάτι άφησε γι' αργότερα). Η εκτέλεση ενός παιδιού με μια αστυνομική σφαίρα συνιστά ένα διπλό θάνατο (όχι μόνο του άτυχου παιδιού αλλά και της εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και τους φορείς που έχουν αναλάβει την προστασία μας). Η δολοφονία των ονείρων, προσδοκιών, ελπίδων μιας ολόκληρης γενιάς, το «σκοτωμένο» μέλλον των παιδιών μας, εισπράττεται- και ορθώς- ως τριπλός θάνατος.

Αναλυτικά



«Μάθημα 1ον για τον υπουργό Παιδείας ως πρώην μαθητή μου»

Ημερομηνία:  16-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Και να θυμάσαι πάντοτε ότι στις ύβρεις των αντιπάλων μας δεν απαντάμε την Υβριν της αλαζονικής εξουσίας μας.

Αναλυτικά



Δημοσιογράφοι σε κωμικούς ρόλους;

Ημερομηνία:  15-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Τα πρόσφατα τραγικά και θλιβερά γεγονότα και φαινόμενα ανέδειξαν χρόνιες παθογένειες της ελληνικής Πολιτείας και κοινωνίας, που εκφράζονται με γενικούς αφορισμούς (π.χ. για όλα φταίνε οι άλλοι, όλοι οι θεσμοί είναι διαβρωμένοι, η γενιά του Πολυτεχνείου «πουλήθηκε» κ.ο.κ.). Ανέδειξαν όμως και τις (εγγενείς;) ανεπάρκειες, αδυναμίες, αστοχίες της ηλεκτρονικής και έντυπης δημοσιογραφίας.

Αναλυτικά



Θανάσιμο παιχνίδι για δύο;

Ημερομηνία:  14-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Επειδή η βία θα συνεχίσει να μολύνει τη ζωή μας και να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά μας, μόλις βγούμε από τα τραγικά γεγονότα που βιώνουμε όλοι ως εθνικό πένθος, καλά θα ήταν να θέσουμε εκ νέου τα όρια της δημοκρατικής λειτουργίας και ευθύνης (όλων προς όλους).

Αναλυτικά



Τις πταίει;

Ημερομηνία:  14-12-2008 | Κατηγορία: Συνεντεύξεις

Για να υπάρξει εκτόνωση της εκρηκτικής κατάστασης, «πρώτα χρειάζεται σύνεση και ένα βήμα πίσω απ' όλους τους εμπλεκόμενους. Μετά, χρειάζεται μια πολιτική λύση-υπέρβαση. Ως προς τα κοινωνικά ζητήματα (ισότητα ευκαιριών, παιδεία, δικαιώματα κτλ.), επιβάλλεται σοβαρός, ειλικρινής διάλογος όλων των πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων».

Αναλυτικά



Ο ιστός μιας βίαιης αράχνης

Ημερομηνία:  14-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Από την εξέγερση συνειδήσεων ή την εξέγερση με αίτημα κοινωνικές αλλαγές μέχρι τον τυφλό κοινωνικό χουλιγκανισμό και το κοινωνικό σαμποτάζ οι αποστάσεις στην Ελλάδα δυστυχώς είναι κοντινές.

Αναλυτικά



Είμαστε άραγε έτοιμοι για ένα συνεχή διάλογο με τους νέους;

Ημερομηνία:  14-12-2008 | Κατηγορία: Συνεντεύξεις

Το μόνιμο σχέδιο είναι να πείσουμε τους νέους ότι ο διάλογος θα είναι συνεχής και όχι συγκυριακός. Ότι δεν θα τους κλείσουμε την πόρτα μόλις σβήσουν οι φωτιές και οι μνήμες. Είμαστε άραγε έτοιμοι για κάτι τέτοιο;

Αναλυτικά



Τυφλωμένη πατρίδα;

Ημερομηνία:  12-12-2008 | Κατηγορία: Συνεντεύξεις

Πού πήγε η Ελλάδα, χώρα του φωτός, των πεφωτισμένων και των ανοικτών οριζόντων;

Αναλυτικά



«Να βάλουμε δημοκρατικά όρια...»

Ημερομηνία:  09-12-2008 | Κατηγορία: Συνεντεύξεις

Οταν το Κράτος μη Δικαίου αποχωρεί ή αμύνεται (φαντάζομαι και κατά του κακού εαυτού του) ποιος άραγε αναλαμβάνει να καλύψει το κενό;

Αναλυτικά



Φόβος πάνω από την πόλη;

Ημερομηνία:  08-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Σ'αυτή την όμορφη χώρα συμβαίνουν άσχημα πράγματα. Το χειρότερο όμως είναι ότι έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε την ασχήμια, να την επενδύουμε με ιδεολογήματα («αντίσταση», μοιρολατρική αντιμετώπιση, δικομματικά αδιέξοδα). Ολα αυτά μπορεί να ισχύουν. Σε τι όμως διαφοροποιούν το πλαίσιο της ηθικής ευθύνης των πάσης φύσεως ταγών; Πώς δικαιολογούν την άρνηση εκτέλεσης καθήκοντος;

Αναλυτικά



Και μαζί και χώρια;

Ημερομηνία:  01-12-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες

Οι σχέσεις των πολιτικών με τις εκκλησίες, τα μοναστήρια, τις ενορίες, τους παπάδες ήταν πάντοτε αμφίσημες και αμφίθυμες. Ακόμα και οι λιγότερο πιστοί κρατούσαν (και κρατούν) «πισινή» για να σώσουν την ψυχή τους ή και να διασώσουν κάποιες χαμένες ψήφους.

Αναλυτικά