Απερισκεψία;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

                                                                   Απερισκεψία;

Με κράταγε από τη σκιά

τόσο δυνατά

που δεν κατάφερα να φύγω

Νίκος Παυλίδης, Τα ολιγόλογα

Νιώθουμε άραγε υπερήφανοι με τις ήττες μας, ισχυριζόμενοι ότι εξακολουθούμε να είμαστε «θύματα» κι όχι «θύτες»;

Ποιός άραγε είναι υπόλογος για την κρίση (οικονομική, κοινωνική, αξιακή);

Για άλλους φταίνε οι έξω-δανειστές, για άλλους οιμέσα-καταχραστές, για άλλους οιπαντός καιρού οπορτουνιστές.

Υπάρχουν, βέβαια, και αυτοί που ισχυρίζονται ότι δεν χρωστάμε σε κανένα συμψηφίζοντας την Ιστορία μας (στην οποία δεν συμμετείχαν ουδόλως ή ερμηνεύουν κατά το δοκούν) με τις παθογένειες της οικονομίας μας.

Κανείς δεν υποπτεύεται ότι μπορεί να φταίνε και άλλα/άλλοι, όπως:

• μη εμπιστοσύνη στους θεσμούς της χώρας
• ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα ελέγχων
• κοινωνική συναίνεση στην ανομία
• συνενοχή του πολιτικού κατεστημένου

Ορισμένοι διατείνονται ότι η Δημοκρατία μας είναι ελλειματική ή και ότι απουσιάζει εντελώς η πολιτική ηθική από τους δημόσιους λειτουργούς.

Άλλοι πιστεύουν ότι είναι εθνικό κουσούρι το να είμαστε μπαταχτσήδες.

Είτε έτσι το δούμε είτε αλλιώς, είτε το νόμισμα έχει δύο όψεις (μία ευρώ και μία δραχμή), αυτοί που δεν χρωστάνε τίποτα και δεν πρέπει να τους κληροδοτήσουμε ελλειμματικό μέλλον είναι τα παιδιά μας.

Αν αυτός είναι ο στόχος, και όχι η μεταξύ μας αέναη μέχρι και ανιαρή αντιπαράθεση για το ποιός φταίει περισσότερο, τότε πρέπει να συστρατευθούμε όλοι για να βγούμε ξανά στο φως της Ιστορίας.

Αν το πετύχουμε τότε θα έχουμε χρόνο για να διαφωνήσουμε και να συγκρουστούμε για τις ιδεολογικές μας διαφορές και να (κατά)δικάσουμε τους ενόχους.

Αν δεν το πετύχουμε τότε θα μείνουμε στο σκοτάδι του Χάους, όπου δεν θα έχει διαφορά ο φίλος από τον εχθρό, αφού οι Ερινύες της Ήττας θα μας κυνηγάνε όλους.