Άρθρο του Γιάννη Πανούση στη Real News
Ημερομηνία: 09-02-2014 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες Εκτύπωση | Αποστολή |
Μοιράσου
Άρθρο του Καθηγητή και βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ Γιάννη Πανούση στη Real News. (9.2.2014)
Η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων
Αφού κανένας ορισμός
δεν είναι οριστικός.
Αντ. Φωστιέρης, Τοπία του Τίποτα
Η κρίση δεν έχει μόνο ρίξει το ηθικό μας αλλά έχει διαμορφώσει όρους κοινωνικοπολιτικής ψυχοπαθολογίας.
Η αντικειμενικά αμφισβητούμενη «κατάσταση ανάγκης» έχει προκαλέσει έντονες υποκειμενικές βιώσεις έκτακτων φόβων (απέναντι στην εξουσία αλλά και στις συνταγές «εξόδου»).
Οι θεσμικές μας καχυποψίες σε πλήρη εναρμόνιση με τις ανομικές παρακαταθήκες του πρόσφατου παρελθόντος υπερισχύουν κατά κράτος των όποιων θετικών πρωτοβουλιών του Κράτους (ή έστω αυτών που θέλουν να το εξυγιάνουν).
Οι παθογένειες της διοίκησης η κερδώα αδιαφάνεια της πολιτικής φαίνεται να συναντώνται με το σύνδρομο της «προδομένης (δεσμευμένης;)» ψήφου και της παραδομένης κοινωνίας αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν μιαν αίσθηση αβοηθησίας και αδυναμίας.
Η συνδιαλασσόμενη Δημοκρατία είχε εθίσει πολλούς στη μόνιμη προστασία και προφύλαξη της παρασιτικής οικονομίας και πνευματικής ελίτ που δεν έμαθαν ποτέ να κολυμπάνε στα δύσκολα χωρίς σωσίβιο (συγ)κάλυψης.
Η ασυνεννοησία κομμάτων και γενεών οφείλεται σε μακρόχρονη κώφωση ή και πολιτικό αυτισμό και διευρύνεται μέσω της (αντι)κουλτούρας των (μη) συναινέσεων, της συνεχούς προβολής ψευτοδιλημμάτων αέναης έλευσης Μεσσία-Σωτήρα και ιδεολογημάτων δίκαιης και δικαιολογημένης εξέγερσης.
Όταν το πολιτικό σύστημα δεν έχει καμία θεσμική ή ηθική σταθερά, όταν η κοινωνία θεωρεί την παράδοση και τη συνέπεια ως συντηρητικές στάσεις, όταν η προσωπική πελατειακή εξυπηρέτηση πνίγει το οποιοδήποτε αίσθημα αλληλεγγύης, όταν η δημοσιογραφία συγχέει διαφωνία και βία, αντίδραση και μίσος, κωμικές φιγούρες και τραγωδίες ζωής, τότε έχει έρθει η έσχατη ώρα των γενικών αναδιατάξεων, ανασυνθέσεων και ανατροπών.
Περισσεύουν τα διλήμματα (ή εμείς ή αυτοί) και τα στοιχήματα (ή κεντροαριστερά ή δεξιό success story), οι τάχα μου ιδεολογικές διαφωνίες (πίσω από τις οποίες κρύβονται προσωπικές ψυχοσωματικές συγκρούσεις), τα δήθεν μέτωπα (μέσα στα οποία κουρνιάζουν φόβοι αποκαλύψεων κενού ή ελπίδες απόκρυψης ευθυνών).
Περιττεύουν οι πολυπραγμοσύνες, οι πραγματογνωμοσύνες, τα κομματικά τρικ και τα προεκλογικά γκάτζετ.
Να μπουν οριστικά στο ντουλάπι της Ιστορίας ο πολιτικός αμοραλισμός, ο κοινωνικός νεοπλουτο-αναρχισμός, ο αλγοριθμικός συμψηφισμός (4-2-1).
Τέλος με τους διάφορους …ισμούς, τις περίτεχνες πολυγλωσσίες και τους τακτικισμούς της περικοκλάδας.
Η χώρα χρειάζεται ισχυρό ηγέτη, αποφασισμένη ηγετική ομάδα, βουλευτές 24ωρης παρουσίας (χωρίς προνόμια και «πελατείες»), νομοθεσία καθαρή και σαφή (δίχως «παραθυράκια»), δικαιοσύνη στην υπηρεσία του Δικαίου και πολίτες που διαλέγονται και συμμετέχουν αλλά κυρίως που δεν παίζουν στη ρουλέτα το μέλλον των παιδιών τους. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού, εκ του αφελούς ή εκ του ασφαλούς.
Υ. Γ.: Επειδή στην πραγματικότητα και στην ουσία θα έπρεπε να δικαστούν για όσα έπραξαν, παρέλειψαν ή ανέχθηκαν 10 εκατομμύρια έλληνες και να συνεχίσουν να «ομιλούν» μόνον όσοι απαλλαγούν από τις σοβαρές ενοχές για την κρίση (αξιακή πρωτίστως), επειδή κανένας δεν αναγνωρίζει κανέναν ως αδέκαστο και ανεξάρτητο δικαστή για να μας κρίνει, όσο λιγότερο μιλάμε για το χθες τόσο καλύτερα για το αύριο. Η κάθαρση θα γίνει με την Αλλαγή όχι με κραυγές.