20 "αφορισμοί" για να δύσει η μαύρη αυγή του μίσους
Ημερομηνία: 29-12-2013 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες Εκτύπωση | Αποστολή |
Μοιράσου
Άρθρο του Γιάννη Πανούση στην εφημερίδα Real News
20 «αφορισμοί» για να δύσει η μαύρη αυγή του μίσους
Η ακροδεξιά ατζέντα περιέχει εκ των πραγμάτων κύκλους αίματος. Η διάχυτη βία που παράγουν και αναπαράγουν, ο γενικευμένος εχθρός, ο μισαλλόδοξος λόγος, ο εκφοβισμός , η δαιμονοποίηση μόνο με εγκληματικές ενέργειες ολοκληρώνονται.
Η Χρυσή Αυγή απέκτησε λαϊκές ρίζες διότι εμφανιζόταν να παρέχει «κοινωνικές υπηρεσίες» κι έτσι έκρυβε τη βαρβαρότητα των προ-θέσεών της. Ιδιωτική πολιτοφυλακή με κομματικά χαρακτηριστικά και υπόγεια εγκληματική δράση.
Αναρωτιέμαι ποιες είναι σήμερα οι πραγματικές και όχι οι διακηρυγμένες αξίες της Δημοκρατίας πάνω στις οποίες θα σχηματίσουμε ιδεολογικοπολιτικό και κυρίως κοινωνικό ανάχωμα στη Χρυσή Αυγή.
Η υποκατάσταση του Κράτους, όταν αδυνατούν ή αδιαφορούν οι λειτουργοί του, η εκμετάλλευση της φτώχειας, όταν οι κοινωνικοί φορείς αλλού κοιτάζουν (ρατσιστικά συσσίτια), η κάλυψη αναγκών καθημερινότητας (αιμοδοσία για έλληνες, «φύλαξη» σχολείων), όταν οι αρμόδιοι μαλώνουν για τα προνόμιά τους, όταν στιγματίζεται το δικαίωμα κάθε πολίτη στο φόβο, όταν οι τάχα «τολμηροί» περιτριγυρίζονται από μπράβους και σωματοφύλακες, όλα αυτά και άλλα πολλά έδωσαν βάση για «στροφή προς την ακροδεξιά».
Ο εκφασισμός της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι έργο της Χρυσής Αυγής ούτε θα εξαφανισθεί δια μαγείας αν η Χρυσή Αυγή πάψει να είναι κοινοβουλευτικό κόμμα. Τα πρόσωπα και προσωπεία των ακροδεξιών απόψεων και φορέων είναι πολλά.
Η εκρίζωση του ενδο-φασισμού είναι δύσκολη, διαρκής, ίσως και επίπονη προσπάθεια αποκατάστασης/κάθαρσης της ελληνικής πολιτείας στο σύνολό της.
Γι’ αυτό εξακολουθώ να κρίνω απαραίτητη τη σύσταση Κοινοβουλευτικής Μόνιμης Επιτροπής κατά του Φασισμού, του Ρατσισμού, της Μισαλλοδοξίας.
Ιστορικός συμβιβασμός με τη Χρυσή Αυγή δεν νοείται. Ο ακροδεξιός ρατσιστικός εγκληματικός ακτιβισμός (κατά καλλιτεχνών, αθλητών κλπ) και η συναφής τρομοκρατία δεν κλείνουν με κατα-δικαστικές αποφάσεις.
Ο εθνικολαϊκισμός, από όπου κι αν προέρχεται ιδεολογικά, πρέπει να εκριζωθεί από τη Δημοκρατία μας. Κι αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Με βάση τις παραπάνω σκέψεις παραθέτω 20 «αφορισμούς».
- Ο φασισμός δεν τιμωρείται μόνο με βάση τον Ποινικό Κώδικα.
- Η βία (προ)υπήρχε στο δημόσιο χώρο πριν την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής.
- Η Δημοκρατία για πολύ καιρό στάθηκε αμήχανη, αδύναμη (και ενοχική;) μπροστά στο φαινόμενο.
- Τα ιδεολογήματα (περί άκρων, διεθνών συνωμοσιών κλπ) δεν βοηθάνε στο να αντιμετωπισθεί το εθνικό αυτό «Προϊόν» (ανεξαρτήτως των όποιων διεθνών διασυνδέσεών του).
- Η «καθαρτήριες διαδικασίες» δεν πρέπει να αφορούν μόνο στη Χρυσή Αυγή αλλά και σε όλες τις ακραίες βίαιες αντιλήψεις και πρακτικές.
- Χρειάζεται αξιακή επαναθεμελίωση της Δημοκρατίας.
- Να υπερασπισθούμε τον πατριωτισμό αλλά όχι τη νέα εθνικοφροσύνη.
- Να υπογραφεί δημοκρατική δέσμευση όλων των κομμάτων για τη μη-σύμπραξη με τέτοια μορφώματα.
- Οι ρίζες της Ακροδεξιάς είναι βαθιά χωμένες μέσα στην πολιτική διαδρομή της Ελλάδας ανεξάρτητα από τη μορφή με την οποία κατά καιρούς εμφανίζονται.
- Η καταδίκη του φασισμού/ναζισμού πρέπει να είναι απόλυτη, γενική και αμετάκλητη και ν’ αναγορευθούν αυτές οι αντιλήψεις και πρακτικές ως αποκλειστικοί εσωτερικοί εχθροί.
- Να γίνει κάθαρση σε όλους τους θεσμούς (Αστυνομία, Στρατός κλπ) όπου έχουν εμφιλοχωρήσει άνθρωποι της Χρυσής Αυγή (παρακρατικά δίκτυα).
- Να μην χρησιμοποιούνται ακραίοι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και εκφράσεις στο δημόσιο λόγο τουλάχιστον στη Βουλή γιατί έτσι νομιμοποιούνται εκδηλώσεις βίας (ακόμα και της Χρυσής Αυγής).
- Να προβλεφθεί διάταξη στη Συνταγματική Αναθεώρηση που να λειτουργεί αποτρεπτικά στην ίδρυση και λειτουργία τέτοιων μορφωμάτων.
- Χρυσαυγιτισμός και χρυσαγυρτισμός πρέπει να χτυπηθούν μαζί.
- Η ελληνικότητα και η αντισυστημικότητα δεν ταυτίζεται με το μίσος, το έγκλημα, τη βία.
- Η εκκλησία, ή εν πάσει περιπτώσει ορισμένοι Ιεράρχες, πρέπει να απολογηθούν στο χριστεπώνυμο πλήρωμα για τις «κακές συμβουλές τους» περί της βίας της Χρυσής Αυγής.
- Οι εθνικοσοσιαλιστές και οι αγανακτισμένοι δεξιοί να μην υπερβαίνουν τα όρια της δημοκρατικής νομιμότητας.
- Γονείς, δάσκαλοι, επιστήμονες πρέπει να μιλήσουν στη νέα γενιά για το Κακό του φασισμού (ξενοφοβία, μισαλλοδοξία, αντισημιτισμός κλπ).
- Η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Νομοθετεί και δικάζει δίκαια.
- Το πολιτικό σύστημα να «βάλει μυαλό» και να θέσει κανόνες και όρια (πριν απ’ όλα στον εαυτό του).
Ίσως έτσι θα ανατείλει και πάλι ο ήλιος της Δημοκρατίας και θα δύσει η μαύρη αυγή του μίσους.