Εξ-αιρετικά
Ημερομηνία: 02-11-2011 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες Εκτύπωση | Αποστολή |
Μοιράσου
Άρθρο στο aixmi.gr, 02/11/2011
Εμπιστοσύνη
Και το όνειρό μου
ανυπόστατο
ή απλώς ανυπότακτο
Π.Παγκράτης, Σολωμικό επιχείρημα
Όλοι προβλέπουν τη συνολική έκ-πτωση του πολιτικού σκηνικού. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να προβλέψει ποιο σύστημα θα το αντικαταστήσει. Στο μεσοδιάστημα, ίσως, πρέπει να ξαναπιστέψουμε ο ένας στον άλλον. Πρέπει να κερδίσουμε χρόνο για να αναστοχαστούμε και να συν-αποφασίσουμε.
Ρωμιοσύνη
Με τον ορίζοντα να πιάνει φωτιά
η Ιστορία δεν μετριέται
με δείκτες
Π.Καραβασίλης, Ως είθισται-21
Η προβολή στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ του ντοκυμαντέρ 1821, καθώς και οι σχετικές συζητήσεις (ιστορικών, πολιτικών κ.α) χώρισαν και πάλι στα δύο τους Έλληνες. Οι Κολοκοτρωνο-λάτρες και οι Κολοκοτρωνο-μάχοι .
Αντιηρωική εποχή για αντιηρωικούς τηλεθεατές.
Αισχύνη
Μετανάστες
Τους ανασταίνουν πρόσκαιρα
οι χοροί και τα τραγούδια τους
Αυτό όλο κι όλο
Το βιός και η πατρίδα τους….
Ποιος θα καταγράψει
το άγραφο έπος του ξεριζωμού τους;
Γ.Κουβαράς, Νέοι Ποσειδωννάτες
Η Κατάληψη της Νομικής, η εγκατάσταση στην Υπατία και όλα όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο απέδειξαν, για μια ακόμη φορά, ότι η ανομία έχει όνομα και επίθετο.
Το όνομα είναι δημοκρατικό δικαίωμα και το επίθετο ανευθυνότητα.
Καλή μας τύχη...
Δικαιοσύνη
Κατόρθωνε,
Αξιοποιώντας τις ρωγμές του συστήματος
να επιβιώνει
ανατρέποντας στη ζωή
τις ασκήσεις επί χάρτου
των ανόητων προγραμματιστών
Δ.Κοσμόπουλος, Αξιοποιώντας τις ρωγμές του συστήματος
Το κίνημα Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω διατρανώνει αριστερά – δεξιά ότι η άδικη, άμετρη, άσκοπη, παράλογη και μονομερής αντιλαϊκή πολιτική δεν νομιμοποιείται .
Οι δράστες της κρίσης δεν μπορεί να κατηγορούν τα θύματα για το έγκλημα.
Ασχημοσύνη
Φόνος και γραφή έχουν κάτι κοινό
Απαιτούν αιχμηρό εργαλείο
Ν.Καραβέλος, Καθώς μικραίνει ο ύπνος
Η αυθεντική αθλητική βία δεν υπάρχει στη χώρα μας. Πρόκειται για μια εγκληματική βία που ασκείται με πρόφαση την (όποια) φανέλλα.
«Συμπαίκτες» το οργανωμένο έγκλημα, το μαύρο χρήμα και τα ΜΜΕ. Οι άλλοι απλώς φοβούνται ή – μάταια – ελπίζουν.
Παραφροσύνη
Ο θάνατος των παραμυθιών
Είναι ο θάνατος μας,
ένα θάνατο που εκτελέσαμε εμείς οι ίδιοι
Γ.Κακουλίδης, Ο θάνατος των παραμυθιών
Το επαναλαμβάνω. Δεν είμαστε – από τη Μεταπολίτευση και ύστερα – έτοιμοι για τόση ελευθερία. Οι επιθέσεις στον νομπελίστα Watson (Πανεπιστήμιο Πάτρας) και κατά πολλών υπουργών, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη, μαρτυρούν του λόγου το αληθές (και το πικρόν).
Καλωσύνη
Το θέμα είναι
αν μπορείς να διαλέξεις
τον τρόπο να σαπίζεις
Β.Βασιλικός, Τα ποιήματα
Πρέπει πολλά πράγματα ν’αλλάξουν μέσα στις φυλακές (νοοτροπίες, σχέσεις, ρυθμίσεις). Πρέπει τα κλειδιά της διαβίωσης και της εξόδου να τα κρατάει ο ίδιος ο κρατούμενος. Υπευθυνοποίηση και κοινωνική επανένταξη αυτό σημαίνει. Να βρίσκεις το δρόμο «χωρίς δεκανίκια».
Μετριο-φροσύνη
Τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Μια μέρα
αντιμέτωποι θα βρεθούμε
οι μεριμνήσαντες και οι απόντες,
οι αντιστασιακοί και οι φυγόδικοι
Β.Βασιλικός, Τίποτα δε θα ξεχαστεί
Οι περισσότεροι υπουργοί εμφανίζονται σαν ήρωες-αγωνιστές που μάχονται (σχεδόν μόνοι τους) για να σώσουν τη χώρα από τους «εχθρούς» (χωρίς να συνειδητοποιούν καν ότι ο «εχθρός» μπορεί να είναι δικό τους παιδί;)
Κι, όμως, οι αρχηγοί τους στην ουσία δεν διακινδυνεύουν τίποτα (εκτός, ίσως, από τη συνέχεια της Δυναστείας).
Λησμοσύνη
Όχι, νεκρούς δεν είδα
Είδα όμως ζωντανούς – νεκρούς
στα ψυχιατρεία όλης της χώρας
Χρ. Παπαγεωργίου, Υστερόγραφο (1)
Δεν πρέπει ν’ αφήσουμε την οικονομική κρίση να διασπάσει τον κοινωνικό ιστό, την αίσθηση του συν-ανήκειν. Ούτε να οδηγήσει τον καθένα σε προσωπικό, μοναχικό, καταθλιπτικό δρόμο. Τα χάπια δεν έχουν λύσει ποτέ πολιτικοκοινωνικά προβλήματα.
Αφροσύνη
Χωρίς πυξίδα
οι έννοιες ναυαγούν
στα στενά των Θερμοπυλών
Π.Κατράκης, Χωρίς πυξίδα
Θαυμάζαμε και συνεργαζόμασταν με τον Καντάφι. Κλείναμε τα μάτια στο στυγερό του καθεστώς (για λόγους αφανών κερδών;) Τώρα θυμηθήκαμε την έννοια της δημοκρατίας και τηλαϊκή νομιμοποίησης. Πολιτική υποκρισία ή άφρων ακρισία;