Υπάρχουν «λαγοί» στην πολιτική;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 08/11/2010

Κάθε έλληνας πολίτης
έχει το δικηγόρο του
για τις νόμιμες υποθέσεις του
και το βουλευτή του
για τις παράνομες
Πότης Κατράκης, Ευτυχώς που χρεοκοπήσαμε

Στη χώρα μας διαθέτουμε εθνικούς ηγέτες ή περιτριγυριζόμαστε μόνον από αρχηγούς ομάδων; Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό και επίκαιρο.

Ο ΛΑΟΣ νιώθει εγκλωβισμένος από τις κενές διακηρύξεις, τα εξουσιαστικά σύμβολα, τους διφορούμενους χρησμούς και τρομοκρατημένος από φανταστικούς κινδύνους και ηθικόλογα διλήμματα. Ο πολίτης βρίσκεται συνεχώς σε αμυντική στάση και θέση, καθώς το «πανοπτικόν» του νόμου, το έγκλημα και η φτώχεια, η διαφθορά και η ανεργία «επιτίθενται» και δεν αφήνουν στο διάβα τους τίποτα όρθιο. Οι ηγέτες δεν εμπνέουν πια, οι πνευματικοί ταγοί δεν διδάσκουν, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης παραπαίουν ανάμεσα στην πολιτικά ορθή σκέψη, τα ταμπού και τον κομφορμισμό.

ΜΕ ΠΟΙΑ πρότυπα αρχηγού, με ποια στρατηγική, με ποια οράματα θ' ανυψωθούμε από τη σκόνη της καθημερινότητας στην εθνική επιβίωση;

ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ αγαπούν για ν' αγαπιούνται. Εμπιστεύονται για να τους εμπιστεύονται. Δεν ζητάνε από τους άλλους θυσίες που οι ίδιοι δεν (είναι σε θέση να) κάνουν.

ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ δεν κρύβονται από την αλήθεια. Ούτε τη συν-καλύπτουν.

ΟΙ LEADERS δεν «κλέπτουν νίκες» (για να θυμηθούμε τον Μέγα Αλέξανδρο), αλλά νικούν. Δεν χρησιμοποιούν «αργυρές λόγχες», αλλά την ψυχή και το δίκιο τους.

ΑΡΚΕΤΑ με τους σοσιαλίζοντες σαλονόβιους, τους συμβιβασμένους μικρομεσαίους, τους καθεστωτικοποιημένους αριστερούς και τους radical chic της αγγλόφωνης αλλοδαπής. Αρκετά με τη γενικευμένη σύγχυση και υποκρισία.

* Οι συμπολιτευόμενοι, που κόπτονται για την κάθαρση και εγκαλούν τέως υπουργούς -επειδή δεν αντιστάθηκαν στα κελεύσματα του αρχηγού τους- οι ίδιοι χαμηλώνουν υποτακτικά το ανάστημά τους μπροστά στις βουλές του δικού τους αρχηγού.

* Οι αντιπολιτευόμενοι, που αναζητούν «καθαρότητα» στις ιδεολογικές και πολιτικές εξελίξεις, έχουν τόσο πολύ θολώσει το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα του δικού τους χώρου, ώστε να «μεταλαμβάνουν» όλοι (και κανείς να μην πιστεύει). Πολλοί, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούν, έχουν γίνει «λαγοί» ενός συστήματος που τους χρησιμοποιεί δι' ίδιον όφελος. Κι αυτοί οι πολιτικοί (υπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι) μη γνωρίζοντας ούτε το στρατηγικό ούτε το τακτικό μέρος του αόρατου σχεδίου, θυσιάζουν την προσωπική τους ιστορία, άποψη και αξιοπρέπεια στο βωμό μιας πρόσκαιρης εύνοιας από τον αρχηγό. Μόνον αν οι λαγοί το «σκάσουν» και «διασκορπιστούν» μπορεί να πάψουν οι μηχανισμοί να κρύβονται. Σε κάθε περίπτωση είναι -νομίζω- καιρός και στη χώρα μας ν' αποκτήσουμε ηγέτες που σώζουν (και δεν διασώζονται), προμηθείς κι όχι επιμηθείς.

ΥΓ.: Οταν γράφεται αυτό το σημείωμα δεν έχουν γίνει γνωστά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου. Αλλαξαν κάτι; Ιδωμεν.