Καθηγητής Γιάννης Πανούσης






Ενεργοποιήστε την Javascript για να συνεχίσετε!

Πολιτικοί και πολίτες χωρίς πόλη;



Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 12/04/2010


Ποιος γνωρίζει το κιγκλίδωμα που σχηματίζουν τα χέρια σου
το ένα πάνω στο άλλο
τι ζητά να προστατέψει;
Κ. Μελάς, Φραγή


Οι πολιτικοί απαντούν στους σημερινούς φόβος με αυριανές (φρούδες;) ελπίδες. Μερικοί επιχειρούν να μας πείσουν ότι επειδή «όλοι είμαστε αδέλφια» (sic!) τούτο συνεπάγεται ότι δεν είμαστε φορείς δικαιωμάτων (καθώς κάθε στιγμή μπορεί ο αδελφός να ζητήσει από τον «αδελφό του» να του εκχωρήσει κάποια κεκτημένα στο όνομα της ισότητας).

ΞΕΧΝΑΝΕ, βέβαια, ότι η ισότητα και η δικαιοσύνη σε μια ταξικά διαρθρωμένη κοινωνία προϋποθέτουν (και ορθά επικαλούνται) την αναλογία. Δεν νοείται λαϊκή συμμετοχή όταν ο λαός συμβάλλει μόνο στα βάρη, ενώ οι κατέχοντες διανέμουν μεταξύ τους μόνο τα οφέλη.

* ΠΡΟΧΩΡΑΣ στον δρόμο και βλέπεις ανθρώπους να μιλάνε μόνοι τους χωρίς ορατό συνομιλητή. Ισως ορισμένοι να γεννήθηκαν «κουζουλοί». Αλλοι τρελάθηκαν στην πορεία. Μερικούς τούς (απο)τρέλανε το ελληνικό σύστημα διακυβέρνησης. Ψηφίζουν δεξιά και κυβερνάνε οι αγοραίοι. Ψηφίζουν σοσιαλιστικά και κυβερνάνε οι αγορές. Ψηφίζουν αριστερά και βλέπουν τα αριστερά κόμματα και τους αριστερούς συντρόφους να «σφάζονται» μεταξύ τους.

ΑΝΟΙΓΟΥΝ τα κλειστά επαγγέλματα και κλείνουν οι ανοιχτές αγκαλιές της Δημοκρατίας προς τον κάθε αδύναμο και ανήμπορο. Η πραγματική (ή εικονική) οικονομία εξακολουθεί να καθιστά αναλώσιμους τους ανθρώπους.

* Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ασχολείται με πολλά. Δεν φαίνεται όμως να έχει συγκροτηθεί μια ομάδα ειδικών που θα προτείνει από τώρα μέτρα αντιμετώπισης της κοινωνικής κρίσης, η οποία θα συνοδεύει την οικονομική κρίση. Ερχεται μπόρα βίας και εγκληματικότητας, ανομίας και ανασφάλειας. Κάποιοι πρέπει να αρχίσουν να κάνουν έργα που θα κρατήσουν άθικτο τον κοινωνικό ιστό. Η Εκκλησία, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, οι δήμοι και τόσοι άλλοι θεσμοί και φορείς οφείλουν να πείσουν όλους πως το μέλλον ανήκει σε όλους και ότι η γενικευμένη εχθρότητα δεν θα βοηθήσει κανέναν. Χριστιανοί, κομμουνιστές, ακτιβιστές ας αφήσουν στην μπάντα για λίγο τις διαφορές τους κι ας συνενώσουν τις δυνάμεις τους στην ενίσχυση του αισθήματος του συν-ανήκειν στην Ελλάδα. Η ΧΩΡΑ δεν θ' αντέξει κι άλλον αιματηρό κοινωνικό πόλεμο με νικητές και ηττημένους.

ΥΓ: Ανθρωποι «αδέσποτοι» κυνηγάνε άλλους συνανθρώπους εξίσου δυστυχείς και μόνους.

ΣΚΥΛΙΑ του δρόμου ζητάνε γωνιά να κουρνιάσουν και τα κλοτσάνε και οι μεν και οι δε.

ΠΡΕΠΕΙ ν' αγαπήσουμε τα σκυλιά όπως αυτά μάς αγαπούν. Ισως έτσι αισθανθούμε κάτι ζεστό για τους πλαϊνούς μας.