Θεατές ή συμμετέχοντες στην πρόληψη;
Ημερομηνία: 03-01-2010 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες Εκτύπωση | Αποστολή |
Μοιράσου
Άρθρο στην εφημερίδα " ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ", 03/01/2010
Εάν η εγκληματικότητα ως κοινωνικό φαινόμενο «προσαρμόζεται» στις συνθήκες (πολιτικές, οικονομικές, πολιτισμικές) κάθε εποχής, τότε και η διαχείρισή της, δηλαδή η Αντεγκληματική Πολιτική, πρέπει να εκσυγχρονιστεί για να μπορεί ν' αντεπεξέλθει στις νέες μορφές εγκλημάτων.
Τούτο σημαίνει:
1. Ιδρυση Ινστιτούτου Αντεγκληματικής Πολιτικής ως ανεξάρτητου επιστημονικού οργάνου που θα μελετά τα ποιοτικά και δυναμικά στοιχεία της εγκληματικότητας και θα προτείνει επεξεργασμένα και στοχευμένα μέτρα.
2. Ενεργοποίηση της συμμετοχικής αντεκληματικής πολιτικής, δηλαδή της συμμετοχής του πολίτη στην πρόληψη εγκληματικών ενεργειών (μέσω κυρίως των Τοπικών Συμβουλίων Πρόληψης και Παραβατικότητας, της Επίβλεψης Γειτονιάς κ.λπ.).
3. Αναμόρφωση της εκπαίδευσης και λειτουργίας της Αστυνομίας (κοινοτική, επιστημονική αστυνόμευση) και δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Αστυνομίας και Αστυνόμευσης (με συμμετοχή των κομμάτων, του Συνηγόρου του Πολίτη, του Δικηγορικού Συλλόγου) με στόχο το δημοκρατικό έλεγχο της καταστολής.
4. Αποποινικοποίηση των μικροεγκλημάτων επιβίωσης και της νεανικής κοινωνικής απειθαρχίας και βελτίωση των συνθηκών κράτησης.
5. Ορθολογικότερη ανάλυση των φαινομένων της εγχώριας «τρομοκρατίας» και ευρύτερη συνεργασία (σ' ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο) για την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος και της συναφούς πολιτικής διαφθοράς.
Τίποτε όμως από τα παραπάνω δεν έχει ελπίδα να πετύχει, εάν δεν ανανεώσουμε ως κοινωνία την εμπιστοσύνη μας στους θεσμούς της Δημοκρατίας και δεν οριοθετήσουμε τις «ατομικές» ελευθερίες μας.