Καθηγητής Γιάννης Πανούσης






Ενεργοποιήστε την Javascript για να συνεχίσετε!

Μπορεί η Αριστερά ν' απελευθερωθεί από τον εαυτό της;



Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 22/06/2009

Τα τηλεγραφήματα είναι περσινά.
Οι κώδικες σπασμένοι
Γ. Βέης, «Ασύρματος»

Εχω την αίσθηση ότι η Αριστερά κυνηγάει εδώ και πολλά χρόνια τα δικά της φαντάσματα. Προβοκάτσιες, πράκτορες, μυστικές υπηρεσίες, εχθροί του λαού, τα μεγάλα συμφέροντα, ο ιμπεριαλισμός, ο καπιταλισμός, η πλουτοκρατία και εν τέλει ο δικομματισμός δεν αποτελούν τόσο τεκμηριωμένα στοιχεία ανάλυσης όσο ιδεοληπτικά σλόγκαν εύκολης κατανάλωσης και συγκινησιακής (αλλά όχι πολιτικής) συγκόλησης των μελών της. Ακόμη όμως κι αν όλοι αυτοί «οι σκελετοί της Ιστορίας υπάρχουν στο ντουλάπι», πόσα χρόνια και με ποιον τρόπο σκοπεύει η Αριστερά να τους θάψει; Γιατί μέχρι στιγμής τους δικούς της «νεκρούς» μετράει. Η Αριστερά, που φοβάται να κυβερνήσει 35 χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, δείχνει ότι τρέμει κατά βάση τον εαυτό της. Μήπως όσα εύκολα τάζει ως διαμαρτυρόμενη δύναμη δεν μπορούν τελικά να εφαρμοστούν στην πράξη (και έτσι -άθελά της βέβαια- τρέφει με αυταπάτες και όπιο τον λαό);

ΜΗΠΩΣ τα στελέχη της, παρά το αδιαμφισβήτητο ηθικό τους κύρος, αν εμπλακούν στα γρανάζια ή και στα θέλγητρα της εξουσίας δεν θα μπορέσουν ν' αποφύγουν τη διαπλοκή (κι έτσι θ' απομυθοποιηθούν στα μάτια των οπαδών);

Η ΙΔΙΟΤΥΠΗ γυάλινη ιδεολογική/δογματική σφαίρα μέσα στην οποία ζουν και κινούνται τα στελέχη της Αριστεράς δεν τους επιτρέπει να ασκηθούν (και να δοκιμαστούν) στις προκλήσεις της δημοκρατίας, της θεσμικής λειτουργίας και της σύνθεσης απόψεων.

Ο λαός δεν ψηφίζει κάποιον που επί χρόνια μιλάει/μιλάει, αναλύει/αναλύει, αλλά στο τέλος «κρύβεται» πίσω από προσχηματικές φοβίες και πολιτικές ανασφάλειες.

Ο ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ της Αριστεράς life style που ήθελε να ξεκόψει τους νέους από τις ρίζες τους και να τους προσδώσει ανιστόρητα στοιχεία ηγεμονικής ομάδας, ο γεροντισμός της Αριστεράς red style που θέλει να μη μένει στο «σπίτι του λαού» αλλά δεν θέλει και ν' αλλάξει τη νοοτροπία των ιδιοκτητών του δικού της σπιτιού, έφτασαν στα όριά τους.

ΣΤΗΝ Ελλάδα οι αριστεροί αυξάνονται αλλά η Αριστερά θα συνεχίσει να αιμορραγεί.

Αν δεν έχει επικρατήσει ένας κυνικός πραγματισμός γαρνιρισμένος με ιδεολογική θολούρα κι αν οι περισσότεροι πιστεύουν στη δύναμη της πολιτικής ηθικής και της ιστορικής δικαίωσης, ήρθε η ώρα για τη συγκρότηση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς (ΣΟΔΗΑ). Ελπίζω να μη χαθεί κι αυτό το ραντεβού διότι τότε η επερχόμενη δεξιο-Δεξιά θα τα σαρώσει όλα και στα συντρίμμια των αριστερών κομμάτων πάλι ορισμένοι θα αναρωτιούνται «γιατί». Μόνον που δεν θα τους πιστεύει πλέον κανείς.