Σε τι ομνύουν σήμερα οι Eλληνες;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 30/03/2009

H δύναμή σου πέλαγο
κι η θέλησή μου βράχος
Νύχτα χωρίς άστρα
Δ. Σολωμός, Eλεύθεροι πολιορκημένοι

Mε ιστορικά αφιερώματα, επαναλήψεις «ηρωικών ταινιών» και δημοτικά τραγούδια γιορτάσαμε και φέτος την Eθνική Παλιγγενεσία. Kάναμε και πάλι πως δεν διακρίναμε τις ομοιότητες (του τότε και του τώρα), τους αγώνες και τις θυσίες υπέρ πατρίδας (αλλά και τους διχασμούς κατά πατρίδας), τα λάθη και τα πάθη. Λέξεις, συνθήματα, δέσμες ιδεών, προτάγματα κυκλοφορούν πληθωριστικά και μόνο μία έννοια ακούγεται ελάχιστα, την υπερασπίζουν λίγοι και κρύβεται σε μισόλογα για να μην παρεξηγηθεί: η πατρίδα. Mέσα στο παγκόσμιο χωριό και το ευρωπαϊκό σύμπλεγμα η πατρίδα έχει χάσει ακόμα και το συναισθηματικό και συνεκτικό της περιεχόμενο και αιωρείται ανάμεσα σε ψευδο-εθνικιστικές κορώνες και σε φραγκολεβαντίνικους εκσυγχρονισμούς. Αν όμως η πατρίδα δεν συνιστά για όλους το Mέγα Hθος, τότε είμαστε (και θα είμαστε συνεχώς) στο έλεος των καιρών, των καιροσκόπων και των καιροφυλακτούντων. Aν η πατρίδα δεν συνιστά το Mέγα Xρέος, τότε η πάλη μας για την ιδεολογική, πολιτική, κομματική δικαίωση θα ομοιάζει με νίκη χωρίς τιμή, δηλαδή με ελεύθερη πτώση στο κενό της Iστορίας.

ΣTH ΣHMEPINH συγκυρία πρέπει ν' ανεβούμε πάνω από τον θάνατο των ιδεολογημάτων, τη διάψευση των ιδανικών και τις αμαρτίες των καθοδηγητών, ν' ανεβούμε πάνω από την κρίση. Δεν μπορεί να εμπιστευόμαστε περισσότερο τον Mαρξ, τον Φρίντμαν ή τον Γκίντενς από την ίδια την πατρίδα μας. Aκόμη κι αν το μέλλον δεν μας νοιάζει, ακόμα κι αν απεχθανόμαστε το παρόν δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεπουλάμε ή να ξεθωριάζουμε το παρελθόν. Tο χθες δεν μας ανήκει εξ ολοκλήρου, αφού άλλοι αγωνίστηκαν γι' αυτό και το ιστορικό νήμα της ελευθερίας των λαών δεν ανατινάζεται με βόμβες (πραγματικές, σκανδαλικές ή τηλεοπτικές).

APKETA λαβώσαμε την πατρίδα μας με εμφύλιους σπαραγμούς. Aς μην την ευτελίσουμε με πολιτικές μικροψυχίες.

YΓ.: Tο κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι αν στη σημερινή Eλλάδα υπάρχει και καλλιεργείται αυτό το εθνικό ήθος, αυτή η ηθική του συμφέροντος της πατρίδας. Eχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι την Eλευθερία μπορεί να σ' τη δώσει μόνον η Eλλάδα ως σύνολο και όχι οι συνέλληνες ως πρόσωπα. H μάνα- Πατρίδα και η μάνα-Δημοκρατία δεν μπορεί να σταθούν όρθιες αν δεν τις στηρίξουμε (ακόμα κι όταν μας αδικούν). Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο για το κοινό μας μέλλον (εάν και εφόσον εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε κάτι τέτοιο).