Γιατί δεχόμαστε τιμές από τους μη έντιμους;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 20/10/2008

...και πηαίνεις στον μονάρχη Αρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια...
Κ. Καβάφη, Η σατραπεία

Εγγενή χαρακτηριστικά των συστημάτων διακυβέρνησης η διαφθορά, η διαπλοκή, τα σκάνδαλα δεν αλλοιώνουν μόνο τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού αλλά -κυρίως- διαβρώνουν τα ήθη της Πολιτείας και της κοινωνίας. Η (κατά)σταση αυτή θα μπορούσε να 'χε μια πλευρά παρηγοριάς, αν οι διεφθαρμένοι ήσαν δακτυλοδεικτούμενοι και αποδιοπομπαίοι ενώ οι έντιμοι θα ήσαν σεβαστοί και καλοδεχούμενοι.

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ όμως δεν εξελίσσονται μ' αυτόν τον τρόπο. Στη χώρα μας όχι μόνον αυξάνονται καθημερινά οι «μετέχοντες εις την ελληνική παιδεία της διαφθοράς», αλλά και τιμώνται από όλους. Βλέπεις τα κόμματα να διαγκωνίζονται για το ποιο θα προλάβει να τοποθετήσει στα ψηφοδέλτιά του διεφθαρμένα στοιχεία της οικονομίας ή της κοινωνίας. Βλέπεις τα Media να συνεργάζονται και να προβάλλουν το life-style των διεφθαρμένων προσώπων. Βλέπεις τους δημοτικούς άρχοντες να σπονσοράρονται με παροχές διεφθαρμένων επιχειρηματιών (και με την έννοια αυτή να ξεπλένουν μαύρο χρήμα) κι αναρωτιέσαι: ποιος κάνει τη μεγαλύτερη ηθική ζημιά; Ο διεφθαρμένος ή ο νομιμοποιών τη διαφθορά; Κι ενώ ψάχνεις απάντηση, έρχεται ένα δεύτερο -χειρότερο- φαινόμενο. Οι διεφθαρμένοι όχι μόνον είναι τιμημένοι, αλλά άρχισαν και οι ίδιοι να τιμούν. Και δεν εννοώ τις «ανταλλαγές» βραβείων, επαίνων, χειροκροτημάτων ανάμεσα στα φιλαράκια. Αναφέρομαι σε ιδιαίτερης σημασίας δημόσιες εκδηλώσεις (αναγορεύσεις, ανακηρύξεις, αναγνωρίσεις) προς τιμήν πολιτικών, θεσμικών, ακόμα και πολιτειακών παραγόντων από φορείς και αξιωματούχους εγνωσμένης διαφθοράς.

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ και πάλι: γιατί πάνε τα εν λόγω δημόσια πρόσωπα, τι κερδίζουν, γιατί δέχονται να τους αποδίδουν τιμές οι μη έντιμοι (και συχνάκις οι ά-τιμοι);

Η ΕΥΚΟΛΗ απάντηση είναι ότι δεν το γνώριζαν. Δεν το πολυπιστεύω. Σήμερα στην Ελλάδα όλοι ξέρουμε τα πάντα για όλους. Αρα κάτι άλλο τρέχει, που ξεπερνάει ακόμα και την ανθρώπινη αδυναμία της ματαιοδοξίας. Αυτό ας το βρουν όσοι υπέκυψαν στο αμάρτημα. Κι ας αναρωτηθούν -αυτή τη φορά οι τιμηθέντες- τι θα συμβεί και τι θα κάνουν όταν αποκαλυφθεί η ποιότητα των βραβευόντων; Τιμητές των τιμών που έλαβαν, δεν μπορούν να γίνουν. Αρα θα σιωπήσουν κι αυτοί. Κι έτσι ο χορός των επιβραβεύσεων των επίτιμων από τους ά-τιμους καλά θα κρατεί.

Υ.Γ. Τι ακριβώς θα πούμε στα παιδιά μας για όλα αυτά, για να μη γίνουν «χούλιγκανς»;