Κο-τζαμπα-σύνη;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 08/09/2008

Ολες οι κότες του ντουνιά 
θα πουν το παρακάνω 
όταν απ' το «σιχτίρισα» 
«οικτείρισα» τους βγάνω 
Γ. Υφαντής, Τα κάλαντα του Γ. Καραϊσκάκη

Η χώρα μας έχει γεμίσει από «τζάμπα μάγκες». Σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες, καλυπτόμενοι από διαφόρων ειδών και μορφών ασυλίες (από βουλευτική μέχρι διαπλεκόμενη), «πουλάνε μούρη» εκ του ασφαλούς και μόλις κάτι πάει στραβά, τρέχουν να κρυφτούν πίσω από νομικά, πολιτικά, οικονομικά πλέγματα προστασίας και συγκάλυψης.

ΟΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ, ασυδοσίες, ανομίες τού κάθε «προεστού κοτζάμπαση» χαρακτηρίζονται από τις αρμόδιες πηγές και τα αναρμόδια παπαγαλάκια των media ως διακριτική ευχέρεια, γραφειοκρατική εμπλοκή, παρεξήγηση, συνωμοσία.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ να υπεισέλθω στην ηθική πλευρά του θέματος, καθώς είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα αφ' ενός «ηθικό» ονοματίζεται ό,τι πράττουν οι πολλοί (όσο παράνομο κι αν είναι) κι αφ' ετέρου υπάρχουν τόσες ηθικές όσοι και οι κάτοικοι αυτού του τόπου.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως μια πτυχή που με προβληματίζει. Γιατί ένα πολιτικός ή πνευματικός άνθρωπος ή επιχειρηματίας όταν παίρνει τα ρίσκα του και «του βγαίνουν» τα πιστώνεται ο ίδιος κι όταν δεν «του βγαίνουν» είναι έτοιμος να καρφώσει, να πουλήσει, να εκθέσει οποιονδήποτε τρίτο;

ΑΥΤΗ η ψευτο-μαγκιά συνιστά χειρότερο κοινωνικό παράδειγμα κι από την ίδια την ουσία της υπόθεσης. Η γενιά μου, που μεγάλωσε στις αλάνες και στους χωματόδρομους, έδιωχνε από την ομάδα όποιον δεν «έπαιρνε πάνω του» το λάθος του. Δεν εθεωρείτο αυτή η υπεκφυγή, η δειλία «λεβεντιά», μπέσα.

ΣΗΜΕΡΑ φαίνεται να έχουν αλλάξει οι νοοτροπίες. Τα δημόσια πρόσωπα δεν επιδεικνύουν το στοιχειώδες θάρρος να ομολογήσουν και ν' αποδεχτούν το ολίσθημα, την αμέλεια, την αποτυχία.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως αξίωμα χωρίς ευθύνη; Νοείται πολιτικός ή πολίτης που να δικαιούται αλλά να μην υποχρεούται; Ανα-γνωρίζουμε τη μαγκιά της λούφας και της παραλλαγής;

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ δεν αποτελούν κατηγορητήριο για πολιτικές συμπεριφορές της συγκυρίας (άλλωστε δεν ξεχνώ υφυπουργίνα του ΠΑΣΟΚ που κυκλοφορούσε με ιδιωτικό ελικόπτερο ή και άλλα παρόμοια αλαζονικά φαινόμενα), αλλά θέμα προβληματισμού για όλη την κοινωνία (η οποία άλλωστε σκανδαλίζεται όταν, όπου και για όποιον της σερβίρουν).

ΥΓ.1 Αυτοί οι λαλίστατοι νεο-αντάρτες δεν αισθάνονται περίεργα όταν το «παίζουν λαγοί» και δεν φοβούνται μήπως σύντομα θα καταστούν εκ-πεπτω-κότες;

ΥΓ.2 Μήπως ήρθε η ώρα να θεσμοθετήσουμε βουλευτέςς δύο και τριών θητειών για να πάψουν να μας παριστάνουν τους ισόβια αθώους;