Δεύτε λάβετε τελευταίον α-σπασμόν;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 04/08/2008

Φέγγει ο κόσμος
αλλά δεν αντανακλά τίποτα
Linos Ioannidis, Trois Nuances de la Voix
(μτφ. Ελίζας Στράγγα)

Ζούμε σ' έναν κόσμο εκτός ισορροπίας, οπότε όλες οι ερμηνείες (επί του παρόντος) και οι προβλέψεις (επί του μέλλοντος) υπόκεινται στον αστάθμητο παράγοντα «τυχαίο». Η αποκρυπτογράφηση της πολιτικής πραγματικότητας, μέσω της λογικής της πολιτικής ιστορίας, δεν είναι πλέον δυνατή. Η απουσία κανονικοτήτων οδηγεί, ακόμα και έγκριτους αναλυτές, στη διατύπωση μυθοπλασιών. Με βάση το δικαίωμα που επινοεί η φαντασία (jura imaginaria), και όχι με βάση πολιτικά επιχειρήματα, πολλοί μεγαλοάνθρωποι των Media προβάλλουν «αποκλειστικές» ειδήσεις που αφορούν κινήσεις εντός των υπαρχόντων κομμάτων, δημιουργία νέων κομμάτων, πολιτικές αποστρατεύσεις κ.ο.κ. Οι καλοκαιρινοί αναγνώστες ψιλοβαριούνται στο να ψάχνουν με 40 βαθμούς να βρουν την αλήθεια και προτιμούν να (απο)δεχτούν ό,τι κατασκευασμένο και προπαρασκευασμένο τούς σερβίρεται.

ΑΜΗΧΑΝΟΙ οι παλιοί κατασκευαστές ειδήσεων, αδιάφοροι οι καταναλωτές ειδήσεων και στη μέση ένα νέο κατεστημένο που διεκδικεί το σύνολο της εξουσίας (πολιτική, οικονομική, μιντιακή, αθλητική).

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ δεν αναρωτιούνται πώς γεννιούνται τα κόμματα στον 21ο αιώνα, πώς ανακοινώνονται «νέα» κόμματα από παλιούς οπλαρχηγούς, ποιοι είναι κι από ποιον πλανήτη ήρθαν οι ουδέτεροι - ακομμάτιστοι, τι συμβαίνει με την Αριστερά της καχυποψίας και της εσωστρέφειας και με τη νεο-Αριστερά των συνεχών χάπενινγκ, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεφύγει από το σύνδρομο του ...άκη, γιατί η Ν.Δ. συνεχίζει να χρησιμοποιεί σε δημόσιες θέσεις το χειρότερο «υλικό της».

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ, η ανεργία και η φτώχεια έχουν τόσο πολύ τρομάξει τον λαό ώστε έπαψε να σκέφτεται και να δρα πολιτικά;

ΟΙ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΙ (στιλ Σημίτη) παρήγαγαν τη μεγάλη εθνική διαφθορά, ο διεφθαρμένοι (δικαστές, καθηγητές πανεπιστημίου, γιατροί, δικηγόροι) τιμώνται συνεχώς απ' όλα τα κόμματα (με διάφορους τρόπους), οι κεντροαριστεροί, που δεν είναι πραγματικά κεντροαριστεροί, εύκολα τα βρίσκουν με τους νεοφιλελεύθερους, που είναι γνήσιοι νεοφιλελεύθεροι, και το μικροπολιτικό γαϊτανάκι καλά κρατεί.

ΕΧΕΙ κανείς την αίσθηση πως μόνο το νεο-κατεστημένο θέλει ν' αλλάξει το κατεστημένο στη χώρα μας. Ολοι οι άλλοι απλώς παίζουν ή κοιτάνε. Τέτοιες, όμως, αλλαγές βλάπτουν ιδιαίτερα την υγεία της πολιτικής (όπως τουλάχιστον τη γνωρίζαμε).

ΥΓ.: Οταν ο ένας δηλητηριάζει τον άλλο, γιατί πιστεύουμε ότι δεν δηλητηριάζεται η Δημοκρατία μας;