Ηλιο-καμένοι έρωτες;
Ημερομηνία: 18-08-2008 | Κατηγορία: Άρθρα - Ομιλίες Εκτύπωση | Αποστολή |
Μοιράσου
Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 18/08/2008
Δεν είχε παράπονο από τίποτα και από κανέναν.
Το μόνο ήταν 25 χρονώ κι εννιά χρόνια παντρεμένη.
Α. Σιμιτζής, «Οι σταρ»
Γεννιούνται μέσα στα κύματα, τα κοχύλια και τα δειλινά του Αυγούστου. Γεννιούνται γνωρίζοντας εξαρχής ότι θα πεθάνουν με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου. Ερωτες μιας σεζόν, μιας παραλίας, μιας χρήσης. Ερωτες που καλούνται να ισοσταθμίσουν διαψευσμένες αγάπες, ακυρωμένες ζωές, ανιαρές και νεκρές συμβιώσεις. Λες και η τυχαία και παροδική συνεύρεση αγνώστων μετράει περισσότερο στην ψυχική ισορροπία (ανδρών τε και γυναικών) από την καθημερινή (μη;) επικοινωνία μεταξύ γνωστών (συζύγων, φίλων, ζευγαριών).
ΑΠΟ ΤΗΝ αίσθηση της αποτυχημένης μόνιμης σχέσης στην ψευδαίσθηση της μακιγιαρισμένης με προκατασκευασμένο ρομαντισμό «εμπειρίας» των διακοπών, η απόσταση φαίνεται όλο και να μειώνεται.
ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ του χειμώνα, δυστυχώς, προσθέσαμε και τους εξίσου «συμβατικούς» (αφού είναι λίγο-πολύ γνωστοί οι κανόνες και η διάρκεια) καλοκαιρινούς έρωτες.
ΤΑ ΝΗΣΙΑ μας και άπαντες οι παράδεισοι διακοπών χρησιμοποιούνται και λειτουργούν απ' όλες τις ηλικίες και τα κοινωνικά στρώματα σαν «διακόπτες»-off, προκειμένου να κλείσουν οι λογαριασμοί του χειμώνα που πέρασε ή να ενισχυθούν οι αν(τ)οχές για τον χειμώνα που 'ρχεται.
ΕΡΑΣΤΕΣ και ερωμένες (serial lovers) πασαλειμμένοι με λάδια και τηγανισμένοι στον ήλιο, επίδοξοι σταρ και ψώνια τηλεοπτικών εκπομπών, ραμολιμέντα και πεταλουδίτσες φανταχτερές γοητεύονται και απογοητεύονται περισσότερο από την ατμόσφαιρα υπέρβασης, παράβασης, ανύψωσης, ανανέωσης παρά από το συγκεκριμένο ταίρι τους.
ΟΙ ΑΧΤΙΔΕΣ του ήλιου, τα φώτα της δημοσιότητας και τα φτιασιδωμένα ματοτσίνορα δεν μπορούν όμως να κρύψουν τη φευγαλέα έκφραση του αδιεξόδου. Σ' αυτό το παιχνίδι των εντυπώσεων, των εκπλήξεων και των εν-αλλαγών όλοι βγαίνουν τελικά χαμένοι. Κι αυτοί που το παίρνουν στα σοβαρά κι αυτοί που το κάνουν κάθε χρόνο ως χόμπι. Στο τέλος αυτών των περιπετειών, όπως άλλωστε και στο τέλος του καλοκαιριού, η γεύση στο στόμα δεν είναι από γλυκό σταφύλι. Η πικρή αίσθηση του συναισθηματικού κενού δεν αφήνει περιθώρια για τρυφερές αναμνήσεις.
ΣΤΡΕΙΔΙΑ κλειδωμένα σαν τα παλιά συρτάρια της κονσόλας, όπου έκρυβαν τα κοινά μυστικά της οικογένειας, μάτια χαμηλωμένα από το βάρος τόσων ψεύτικων βλεμμάτων, αισθήματα κουρασμένα από τη σισύφεια προσπάθεια να γίνουν ειλικρινή, στριμώχνονται μέσα στις βαλίτσες επιστροφής.
ΚΑΙ ΣΤΟ λιμάνι του γυρισμού δεν τους περιμένει κανείς. Ούτε άλλωστε κι αυτοί περίμεναν κανέναν.