Τέλος εποχής

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" | 19/01/2008

Η δολοφονία μιας ενάρετης προφητείας
στραγγάλισε δίχως αναστολές
και τον ενδεχόμενο δόλο
Π. Κατράκης , «Της νύχτας το χάδι» / Αναζητείται Ηγέτης.

Σ' αυτή τη χώρα νιώθεις ότι όλα έχουν ειπωθεί (όπως και τ' αντίθετά τους), ότι όλοι έχουν δείξει το (πραγματικό ή φτιασιδωμένο) πρόσωπό τους, ότι όλες οι πολιτικές (καλές ή λιγότερο καλές) έχουν δοκιμαστεί. Μ' άλλα λόγια, νιώθεις ότι βρισκόμαστε σε «τέλος εποχής». Περίοδοι εκ-πτώσεων, περίοδοι χάριτος, περίοδοι προσαρμογής, περίοδοι συγκρατημένης (ή και κατασκευασμένης) αισιοδοξίας έχουν πλέον αμετάκλητα δώσει τη θέση τους σε περίσκεψη για τις πολιτικές και θεσμικές διαδικασίες «διαδοχής» όχι ενός αρχηγού αλλά ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος.

Τέλος εποχής για την οικογενειοκρατία, για τη γεροντοκρατία, για την πελατειακή λειτουργία, για τα κλειστά κυκλώματα εξουσίας, για τις ιστορικές διαφωνίες και υπόγειες συγκρούσεις. Τα κόμματα με ονοματεπώνυμο ή με τίτλους ιδιοκτησίας, οι εκλεγόμενοι επί τριάντα χρόνια βουλευτές, δήμαρχοι κ.λπ., τα διάφορα «περιβάλλοντα» (που μολύνουν όσο τίποτα το πολιτικό περιβάλλον), οι εθνικοί (τηλεοπτικοί) «εισαγγελείς», η σάπια πλέον διαπλοκή αθλητικού/μιντιακού/ οικονομικού/ πολιτικού κατεστημένου, όλοι αυτοί και όλα αυτά πρέπει να κάνουν χώρο για να περάσει η νέα γενιά. Ως «νέα γενιά» δεν εννοώ αναγκαστικά αριστερούς γιάπηδες ή σοσιαλ-σαλονόβιους μπίζνεσμεν ή φιλελεύθερους στοχαστές. Εννοώ ανθρώπους που δεν έχουν δοκιμαστεί στο δημόσιο πεδίο και που οφείλουμε να τους δώσουμε την ευκαιρία.

Δεν είμαι υπέρ της ποδηγέτησης των νέων, ούτε υπέρ της αλαζονείας των νέων που τα ξέρουν όλα και θέλουν να τ' αποδείξουν με «πατροκτονίες». Είμαι υπέρ της θεσμικής, ήπιας, προγραμματισμένης «αλλαγής φρουράς».

Αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί (και μάλιστα σύντομα), τότε το πολιτικό προσωπικό θ' απαξιωθεί στο σύνολό του και τα άκρα του συστήματος θα ενισχυθούν με ανεξέλεγκτους ρυθμούς.

Διαθέτουμε τα πολιτικά, κομματικά, κοινωνικά εργαλεία για να κάνουμε το μεγάλο άλμα προς το μέλλον; Πιστεύω πως ναι. Τι μας λείπει; Πιστεύω, ένας πραγματικός Ηγέτης. Αυτός που δεν θα περιμένει -με βάση δημοσκοπήσεις ή λογική ασφαλούς κίνησης -να σφίξει κι άλλο ο κόμπος γύρω από το λαιμό της Δημοκρατίας. Οι γόρδιοι δεσμοί της παρακμής και της διαφθοράς χρειάζονται αποφασιστικότητα, ρίσκο και θάρρος για να κοπούν. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο χρόνου. Το timing της σοσιαλιστικής δημοκρατικής αριστερής ανασυγκρότησης είναι τώρα.
Αναζητείται Ηγέτης.