Καθηγητής Γιάννης Πανούσης






Ενεργοποιήστε την Javascript για να συνεχίσετε!

Τα κουκιά δεν φέρνουν κάθαρση



Άρθρο στην εφημερίδα "Παρατηρητής της Θράκης ", 01/11/2007

Με το βλέμμα καρφωμένο στο χθες του σήμερα
Ζ. Σιαφλέκης

Το αν το ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζεται (και ταλανίζεται) από υστέρηση πολιτικής φάσης ή υστέ­ρηση ανθρώπινης φύσης δεν έχει - δυστυχώς στη σημερινή συγκυρία ιδιαίτερο βάρος για τους συμμετέχοντες στη διαδικασία διαδοχής (ή αποδοχής).

Έτσι όπως έχουν μοιρασθεί οι διάφοροι προύχοντες στα δύο στρατόπεδα δεν βγαίνει συμπέρασμα ούτε ως προς το ανθρώπινο κεφάλαιο ούτε ως προς το πολιτικοηθικό επίπεδο. Απολίτικους «λίγους» ή επικίνδυνους συναντάς σωριδόν κι από δω κι από κει (άσε που κατά τη γνώμη μου οι «λαμογιζοντες» έχουν αόρατα υπόγεια δίκτυα συμφερόντων που τους ενώνουν όποιος κι αν εκλεγεί αρχηγός). Παραταύτα έχουν βγει έξω τα «δίκοπα» μαχαίρια. Όλοι εναντίον όλων και για όλους τους πιθανούς και απίθανους λόγους. Η μη ανοχή του άλλου «συντρόφου» συνιστά το πλέον κρίσιμο πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος (ποίων ακριβώς;) Οι εκατέρωθεν ομάδες που θα εγγυηθούν την μετά την 11 Νοεμβρίου ενότητα και συλλογικότητα διακατέχονται από τόσο αρνη­τικά συναισθήματα προς τον (όποιον) Αρχηγό, ώστε το καθημερινό ισοζύγιο «επιθετικής-αμυντικής» δράσης να μην μπορεί να σταθεροποιηθεί και το πολιτικό αποτέλεσμα να 'ναι πάντα μετέωρο και έωλο.

Στόχοι, σχέσεις και ρόλοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ έχουν επικίνδυνο αναμιχθεί με «αγάπη» (αποδο­χή) ή «μίσις» (απόρριψη) απέναντι στο πρόσωπο του σημερινού ή του αυριανού ηγέτη και των στρατηγών του. Οι δίαυλοι επικοινωνίας ακόμα και ανάμεσα στα μέλη των υποομά­δων ή έχουν κλείσει ή δυσλειτουργούν. Διάχυτη καχυποψία και κομματική κατασκοπία. Πατροκτονίες, αδελφοκτονίες, συγκρούσεις κομματικών γενεών μοιάζει ν αδιαφορούν για το εξωτερικό πολιτικό περιβάλλον στο οποίο τελούνται.

Η όποια αναφορά στο αύριο του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κρύψει ότι το ξεκαθάρισμα λογαρια­σμών αφορά στο χθες του ΠΑΣΟΚ. Κι εδώ βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα: γιατί πιστεύει το κάθε μέρος πως όταν κερδίσει θα συνεγείρει τους διαψευσμένους και απογοητευμένους, οι οποίοι θα επανέλθουν στην αγκαλιά ή του όλου παλαιού και (δια)φθαρμένου μηχανι­σμού ή του «μισού» παλαιού και (δια) φθαρμένου περιβάλλοντος του νέου Αρχηγού; Δεν έχουν αντιληφθεί οι πανευφυείς διεκδικητές ότι όσοι εγκαλούσαν εδώ και 10 χρόνια το ΠΑΣΟΚ, για όσα σήμερα τάχατες ανακαλύπτουν οι πρωτοκλασάτοι, μόνον μ' έναν όρο θα μπορούσαν να γυρίσουν: να μείνει το ΠΑΣΟΚ και να φύγουν όλοι αυτοί που το «μόλυ­ναν».

Καθαρή εντολή χωρίς κάθαρση και εκκαθάριση (με νέες ισορροπίες και συγχωροχάρτια) δεν συγκινούν κανέναν, ούτε προμηνύουν νίκη επί της Ν.Δ.

Αν υπάρχει κάποιος διεκδικητής ή κάποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να τολμήσει κάτι τέτοιο, ας το πει από τώρα.