Συνέντευξη στη metro , 24/05/2012
Την ανάγκη για εθνική συνεννόηση επισημαίνει σε συνέντευξή του στη «metro» ο καθηγητής Εγκληματολογίας και βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ., Γιάννης Πανούσης. Τονίζοντας την ανάγκη να έχει η χώρα κυβέρνηση στις 18 Ιουνίου, κάνει λόγο για το συγκροτημένο πρόγραμμα της ΔΗΜ.ΑΡ., προσθέτοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται τη «μαγκιά» που αρέσει στον Έλληνα, αλλά είναι επικίνδυνη για τη χώρα μας.
Είπατε πρόσφατα σε συνέντευξή σας πως είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει τέτοια σκέψη;
Η Δημοκρατική Αριστερά έχει ένα πρόγραμμα και στις θέσεις της ήταν να προσυπογράψουν και άλλοι, και μάλιστα και γραπτά, ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη της χώρας και την απαγκίστρωση από το Μνημόνιο. Σε αυτό δεν υπάρχουν περιορισμοί, αν εξαιρέσει κανείς τη Χρυσή Αυγή, αφού η ΔΗΜ.ΑΡ. λέει πως στις 18 Ιουνίου θα έχουμε κυβέρνηση. Και προσπαθεί να είναι η εγγύηση τόσο εκλογικά, όσο και μέσα από το λαϊκό αίσθημα. Σε αυτή την κατεύθυνση, δεν υπάρχουν φιλίες, ούτε προνομιακή μεταχείριση κάποιου κόμματος.
Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου έχει μία ανοδική τάση σάς φοβίζει ως Δημοκρατική Αριστερά;
Δεν ασχολούμαστε με άλλα κόμματα. Η ΔΗΜ.ΑΡ. λέει τα δικά της, έχει τις δικές της θέσεις, τους δικούς της ανθρώπους, τον αρχηγό της, τον Φώτη Κουβέλη. Είμαστε μια ήρεμη δύναμη. Οι λόγοι για τους οποίους οι ψηφοφόροι στις 6 Μαΐου επέλεξαν να ψηφίσουν με οργή - και αυτό καρπώθηκε σε μεγάλο βαθμό ο ΣΥΡΙΖΑ - είναι για ανάλυση των πολιτικών επιστημόνων. Εμείς δεν είμαστε κόντρα στα άλλα κόμματα. Έχουμε δικό μας πρόγραμμα και καλούμε τους πολίτες να το στηρίξουν.
Για το γεγονός ότι δεν κατέστη εφικτό να σχηματιστεί κυβέρνηση στις 6 Μαΐου, πιστεύετε ότι έχει μεγαλύτερη ευθύνη ο ΣΥΡΙΖΑ;
Όλες οι δημοσκοπήσεις και οι ερωτήσεις δείχνουν αυτό. Ότι την κύρια ευθύνη την έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τους λόγους που δεν συμφώνησε τους γνωρίζει ο ίδιος. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι μπορούσε να γίνει κυβέρνηση. Αν είμαστε σε περίπου ίδια ποσοστά στις 17 Ιουνίου, τι θα γίνει; Θα πάμε σε τρίτες εκλογές; Εμείς λέμε «όχι». Μπορούν να γίνουν συγκλίσεις, μπορεί να υπάρχουν δεσμεύσεις μεταξύ των κομμάτων. Αυτή τη στιγμή, τα παιχνίδια κάποιων, σε αυτή την κρίσιμη φάση, για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους, είτε για να ανασυνθέσουν το κόμμα τους, είτε για να αναθεωρήσουν το πρόγραμμά του, έχουν πολύ λίγη σημασία.
Θεωρείτε ότι ο κ. Τσίπρας επέδειξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή κάποια αλαζονεία, όπως λένε πολλοί;
Δεν θέλω να κάνω κανέναν χαρακτηρισμό. Οι χαρακτηρισμοί που κάνουν τα άλλα κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ με υπαινιγμούς για στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ., όπως η «ουρά του ΠΑΣΟΚ», ενώ έχουν πάρει περισσότερα στελέχη από το ΠΑΣΟΚ - και δεν θα έλεγα και τα καλύτερα - ή χαρακτηρισμούς για τον πρόεδρό μας, που έχει από την υψηλότερη δημοφιλία μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, δεν βοηθάνε. Ούτε για έναν νέο πολιτικό πολιτισμό, ούτε για ένα νέο ήθος της Αριστεράς.
Την προσπάθεια που κάνει η Κεντροδεξιά για επανένωση πώς την κρίνετε;
Αυτό που δεν πρέπει να γίνει είναι διχασμοί. Το αν η Κεντροδεξιά θέλει, για τους δικούς της λόγους, για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας όπως λέει, να συγκεντρωθεί, ή αν η Κεντροαριστερά θέλει να κυβερνήσει. Αυτό που μπορεί να τα καταστήσει αρνητικά είναι αν μπούμε σε διχασμούς που είχαμε στο παρελθόν. Να έχουμε δηλαδή ξανά διαφορετικά «καφενεία», να έχουμε κοινωνικές εντάσεις. Η Ελλάδα είναι μία, η δημοκρατία είναι μία, μέσα σε αυτήν γίνονται διάφορες ανακατατάξεις, αλλά προς θεού μην ξαναδιχάσουμε τη χώρα.
Η θέση της ΔΗΜ.ΑΡ. για το ευρώ ποια είναι;
Η ΔΗΜ.ΑΡ. λέει «εντός του ευρώ, εντός της Ευρώπης και σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο με εθνικό στρατηγικό σχέδιο». Το να λες ότι θα πάω να κάνω επαναδιαπραγμάτευση χωρίς να έχεις ετοιμάσει όχι μόνο το σχέδιό σου, αλλά χωρίς να έχεις φτιάξει μία συμμαχία μέσα στην Ευρώπη, χωρίς να λειτουργεί η διπλωματία σου, είναι σαν να πέφτεις πάνω σε τοίχο. Αυτό το επισημαίνω για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι επικίνδυνος. Είναι σαν να έχει μέτωπο προς την Ελλάδα. Χρησιμοποιεί τη μαγκιά που αρέσει στον Έλληνα, η οποία όμως στην Ευρώπη και στα διεθνή φόρα μπορεί να δημιουργήσει πάρα πολλούς κινδύνους, και αυτά πρέπει να τα συνεκτιμάει ένα κόμμα.