Ο δεκατετράλογος της εγκληματολογίας

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Γράφει ο Τήλεμος ο Εγκληματολόγος στο περιοδικό "ΓΑΛΕΡΑ", Τεύχος 31, Απρίλιος 2008

1. Είναι εύκολο να κατηγορείς κάποιον όταν δεν καταλαβαίνεις.

2. Η αλήθεια ξεπερνάει συχνά το έγκλημα και τον ένοχο.

3. Πα να κατανοήσουμε το πώς έγιναν (πώς κατέληξαν) τα πράγματα, πρέπει να γνωρίσουμε πώς είχαν.

4. Δεν πρέπει να είσαι για τίποτα βέβαιος πριν βεβαιωθείς.

5. Δεν μπορείς να συλλάβεις έναν άνθρωπο επειδή κάποιος τον δείχνει με το δάκτυλο του.

6. Ο αθώος έχει σημασία, όχι ο ένοχος.

7. Δεν φτάνει το κίνητρο για να καταδικασθεί κάποιος για ένα έγκλημα.

8. Η προφανής εγκληματική συμπεριφορά δεν ταυτίζεται με την ενοχή για το συγκεκριμένο έγκλημα.

9. Η φυσιολογική συμπεριφορά μπορεί να κρύβει έναν στυγνό εγκληματία.

10. Οι φοβισμένοι δράστες είναι οι πλέον επικίνδυνοι.

11. Άλλοι είναι οι δράστες, άλλοι οι συνένοχοι κι άλλοι υφίστανται τις συνέπειες των εγκλημάτων.

12. Να τιμωρείς ένα έγκλημα είναι σημαντικό, αλλά να το προλάβεις είναι ακόμα σημαντικότερο.

13. Η πλειοψηφία των ανθρώπων γνωρίζει για τον κόσμο του εγκλήματος ό,τι διαβάζει και ό,τι βλέπει.

14. Η έρευνα έχει αφετηρία το έγκλημα, αλλά το δράμα που οδήγησε στο έγκλημα έχει περισσότερο ενδιαφέρον. '

*Για να γράψει τον παραπάνω Δεκατετράλογο ο Τήλεμος ο Εγκληματολόγος συμβουλεύθηκε τον Διογένη τον Ποινικό (Ο δωδεκάλογος του σύγχρονου ποινικολόγου, ΓΑΛΕΡΑ τ. 30/Μάρτιος 2 oo 8, σ. 45) και τους Αγκάθα Κρίστι, Γ. Μαρή, Όσκαρ Ουάιλντκ.ά.