ΜΗΠΩΣ τελικά πρέπει κάθε δύο χρόνια να διεξάγονται οι «ολυμπιακοί αγώνες» των προϊόντων και κάθε τέσσερα χρόνια οι ολυμπιακοί αγώνες των αθλητών;
Γεννιούνται μέσα στα κύματα, τα κοχύλια και τα δειλινά του Αυγούστου. Γεννιούνται γνωρίζοντας εξαρχής ότι θα πεθάνουν με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου. Ερωτες μιας σεζόν, μιας παραλίας, μιας χρήσης. Ερωτες που καλούνται να ισοσταθμίσουν διαψευσμένες αγάπες, ακυρωμένες ζωές, ανιαρές και νεκρές συμβιώσεις. Λες και η τυχαία και παροδική συνεύρεση αγνώστων μετράει περισσότερο στην ψυχική ισορροπία (ανδρών τε και γυναικών) από την καθημερινή (μη;) επικοινωνία μεταξύ γνωστών (συζύγων, φίλων, ζευγαριών).
Οι εκ-ρήξεις δυστυχίας προκαλούν ρήγματα στην ίδια τη Δημοκρατία, η οποία περνάει και αυτή τη δική της κρίση, καθώς χωρίς πίστη και εμπιστοσύνη στο κοινωνικό συμβόλαιο καμία δημοκρατική αρχή και αξία δεν μπορεί να διαχειριστεί τα οξυμμένα προβλήματα.
Ζούμε σ' έναν κόσμο εκτός ισορροπίας, οπότε όλες οι ερμηνείες (επί του παρόντος) και οι προβλέψεις (επί του μέλλοντος) υπόκεινται στον αστάθμητο παράγοντα «τυχαίο». Η αποκρυπτογράφηση της πολιτικής πραγματικότητας, μέσω της λογικής της πολιτικής ιστορίας, δεν είναι πλέον δυνατή. Η απουσία κανονικοτήτων οδηγεί, ακόμα και έγκριτους αναλυτές, στη διατύπωση μυθοπλασιών. Με βάση το δικαίωμα που επινοεί η φαντασία (jura imaginaria), και όχι με βάση πολιτικά επιχειρήματα, πολλοί μεγαλοάνθρωποι των Media προβάλλουν «αποκλειστικές» ειδήσεις που αφορούν κινήσεις εντός των υπαρχόντων κομμάτων, δημιουργία νέων κομμάτων, πολιτικές αποστρατεύσεις κ.ο.κ.