Τώρα που οι περισσότεροι Ελληνες βεβαιώθηκαν ότι τα επόμενα χρόνια θα κινηθούμε σαν μεθυσμένες μέλισσες μέσα στο τετράγωνο «Ανομία-Παρανομία-Διαφθορά-Ανασφάλεια», τώρα ίσως πρέπει να συλλογιστούμε και να αναλογιστούμε.
Οι φόβοι για μετακύλιση της οικονομικής κρίσης στο κοινωνικό ή και αντικοινωνικό πεδίο είναι βάσιμοι. Θα επιχειρήσω να προσεγγίσω τρία (από τα πολλά) ενδεχόμενα εν-τάσεων:
Θρίαμβος. Θα (μας αφήσουν να) πεθάνουμε μέσα σε συνθήκες συναισθηματικής, επαγγελματικής και κοινωνικής πτώχευσης αλλά θα κρατάμε στα χέρια μας το δικαίωμα να ταξιδέψουμε στις ΗΠΑ χωρίς βίζα και την ασφάλεια της αναγνώρισης από τους Ευρωπαίους του δικαιώματος να (συν;)υπάρχουμε.
Αφού μπήκαμε -εκόντες άκοντες- στον ρυθμό της εξέτασης των κακώς κειμένων της νομοθεσίας, των «πονηρών κενών» της εξουσίας και της διαφθοράς των αξιωματούχων, καλό θα ήταν να συγκροτηθεί μια διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή για να μελετήσει σε βάθος τα όσα έχουν συμβεί μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αλλωστε, η Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα συνιστούν, μαζί με την Οικονομία και την Ασφάλεια, τους βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας μας.
Η Εγκληματολογία είναι το κατ' εξοχήν πεδίο οριακής σύγκρουσης των ψυχικών δυνάμεων και δυνατοτήτων της ελεύθερης ανθρώπινης ύπαρξης με τις καταπιεστικές κοινωνικές δομές, αξίες και λειτουργίες. Το ζητούμενο στην Εγκληματολογία είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που επώδυνα αναζητεί τα όρια του εαυτού του και που πολλές φορές τα υπερβαίνει μέσα από ενέργειες ετερο-επιθετικότητας ή αυτοκαταστροφής.