Το λεξιλόγιο των αφελών;

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Άρθρο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 02/11/2009

Nulli concedo
(Με κανένα δεν δείχνω συγκατάβαση)
Ερασμος

Καταστρέψαμε τη χώρα με πρωτοστατούντες τους πολιτικούς και παρακοιμώμενους. Καταστρέψαμε την έννοια της πολιτικής με συμπαιγνία διαπλοκής και πελατειακής κοινωνίας. Καλά θα 'ναι να μην καταστρέψουμε και τις λέξεις, δηλαδή το περιεχόμενο των όρων. Εξηγούμαι. Αξιοκρατία. Εχουμε και στο πρόσφατο παρελθόν ασχοληθεί στη στήλη αυτή («Ελευθεροτυπία» 29-11-08) με τους μηχανισμούς κατασκευής άξιων τέκνων. Δεν είχαμε όμως τότε υποπτευθεί καν ότι ένας ολόκληρος λαός (και σίγουρα 30.000 αιτούντες και αιτούμενοι) θα έπεφτε στην επικοινωνιακή παγίδα της αναγόρευσης «των δικών τους» ως άξιων. Τέτοια πολιτική σφραγίδα σε επιστημονική-ερευνητική-κοινωνική δραστηριότητα γιατί άραγε να την επιθυμούν όσοι από τους παθόντες είχαν πράγματι τα άριστα προσόντα; Και πώς (απο)δέχτηκαν να επιλέγεται μέσω μιας άτυπης διαδικασίας ο «αριστότατος», χωρίς να γνωρίζουν με ποιους συναγωνιζόταν ή ποια κριτήρια αξιολόγησης κυριάρχησαν τελικά;

ΔΕΝ αμφισβητώ την αξιοσύνη των όποιων επελέγησαν. Αμφισβητώ όμως την «ανοιχτοσύνη» του συστήματος να επιλέγει γενικούς γραμματείς (δηλαδή πολιτικά πρόσωπα) οι οποίοι βρίσκονται σε πολιτική, κομματική ή επιστημονική αντίθεση με το κυβερνών κόμμα ή τον αρμόδιο υπουργό. Αν ήθελαν να πάρουν «τον καλύτερο από τους δικούς τους» γιατί δεν έκαναν μια εσωτερική συνέντευξη κι ας διόριζαν αυτόν που ήταν περισσότερο συμβατός. Κανείς δεν θα τους κατηγορούσε. Τώρα όμως η παθολογία των 30.000 Ελλήνων που ήθελαν «να γίνουν βασιλείς» και οι γκρίζες σκοπιμότητες των τελικών κρίσεων θα έχουν σοβαρά τραυματίσει την έννοια και το περιεχόμενο της αξιοκρατίας (και τη δια-στροφή της σε ενδο-αξιο-κατασκευαστική επιχείρηση).

ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ. Η χώρα είχε επείγουσα ανάγκη για αλλαγή. Η καταθλιπτική διακυβέρνηση της Ν.Δ. έπρεπε να αντικατασταθεί με μια ελπιδοφόρα νέα αντίληψη. Κι αυτό έγινε πανηγυρικά στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Από εκεί όμως μέχρι τη συνεχιζόμενη κι εκνευριστική «αγιοποίηση» των νέων κυβερνητών υπάρχει απόσταση σύνεσης για τους πολιτές και δεοντολογίας για τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Δεν κάνει καλό ούτε στην ενημέρωση ούτε στους ίδιους τους ανθρώπους των ΜΜΕ να παρουσιάζονται (κυρίως στα δελτία ειδήσεων) ως εκπρόσωποι κομμάτων, αυλών ή αρχηγών. Σε λίγο σε κάθε δήλωση ή συνέντευξη υπουργού οι δημοσιογράφοι θα βάζουν και «χειροκροτήματα κονσέρβα» (κατά το σύστημα των αμερικανικών κωμωδιών). Δεν μένει παρά να μας πουν ότι υπάρχει συγκεκριμένο θετικό DNA σε όσους μας κυβερνούν σήμερα (και στους απογόνους τους;) και ότι το «πεπρωμένο φυγείν αδύνατον»! Ελεος (έστω μιντιακό)!

ΥΓ.: Παρακαλώ όσους δημοσιογράφους έγκριτων κυριακάτικων εφημερίδων χρησιμοποιούν το όνομά μου να διασταυρώνουν προηγουμένως τις πληροφορίες τους ή ν' αποφεύγουν τις προβοκάτσιες.