Συνέντευξη του Γιάννη Πανούση στο "ΑΠΕ" και το δημοσιογράφο Μιχάλη Ψύλο

Εκτύπωση | Αποστολή | Μοιράσου

Θα ήταν λάθος για την ιστορία του Φώτη Κουβέλη να φθαρεί σε ένα συνέδριο που θα υπάρχουν συγκρούσεις διαμελισμού του 1%, δηλώνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, καθηγητής Γιάννης Πανούσης και στο δημοσιογράφο Μιχάλη Ψύλο. 24-6-2014

«Ο Φώτης Κουβέλης έχει καλύτερο ρόλο να παίξει από το να διαχειριστεί το 1% προσπαθώντας να σώσει τα μη σωζόμενα» εκτιμά ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς, καθηγητής Γιάννης Πανούσης, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ- ΜΠΕ και στο Μιχάλη Ψύλο.

«Αν πράγματι ο χώρος του λεγόμενου Δημοκρατικού Σοσιαλισμού ή της Κεντροαριστεράς, ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε, αρχίζει να καταλαβαίνει ότι πρέπει να συγκροτηθεί σε ένα μόρφωμα, νομίζω ότι ο κ. Κουβέλης θα ήταν ο ιδανικότερος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας. Θα ήταν κοινά αποδεκτός από τα επιμέρους συστήματα της Κεντροαριστεράς» σημειώνει ο κ. Πανούσης και προσθέτει: «Θα ήταν λάθος και για την ιστορία του κ. Κουβέλη να φθαρεί σε ένα συνέδριο, που θα υπάρχουν συγκρούσεις διαμελισμού ή τεμαχισμού ή διαχωρισμού του 1%»

Ο κ. Πανούσης χαρακτηρίζει «ευφυή και αναγκαία» την απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των πολιτικών συνεργασιών. «Το μομέντουμ της ιστορίας, το κύμα -ας το πούμε έτσι- το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί και να το χάσει, κατά τη γνώμη μου, γιατί όπως χειρίζεται το μομέντουμ της ιστορίας, μπορεί και να το χάσει. Αλλά η τάση θα είναι προς τα εκεί. Αν θέλεις να κυβερνήσεις και να μην παραμείνεις ένα ισχυρό κόμμα της διαμαρτυρίας και της καταγγελίας, πρέπει να ανοιχτείς. Αλλά αυτό που με ανησύχησε σχετικά, είναι ότι ήταν πολύ μεγάλο το ποσοστό αυτών που είπαν "όχι", δηλαδή 60 από τα μέλη είπαν "όχι", μόνο ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ»

Σχετικά με τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς και ποιοι θα μπορούσαν να μετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα, ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ τονίζει ότι «υπάρχει κατ΄αρχήν ένας μεγάλος αριθμός προσωπικοτήτων και κινημάτων που βρίσκονται στο πλάι της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Υπάρχει ένα άλλο ποσοστό που κινείται αμήχανα ανάμεσα στην Ελιά, το Ποτάμι κ.λπ.. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν με ένα κοινό πρόγραμμα, με έναν ηγέτη και να συμφωνήσουν για τη διαμόρφωση ενός χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Οι αποφάσεις της ΚΕ λένε ότι "ανοιγόμαστε σε έναν διάλογο και το ερώτημα είναι αν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι θέλουν διάλογο". Το Ποτάμι, για παράδειγμα, δίνει την εντύπωση ότι δεν θέλει. Δεν ασχολείται με κόμματα, αλλά με πρόσωπα μέσα στα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ, όπως είναι σφηνωμένο στην ιστορία της συγκυβέρνησης, έχει προβλήματα, αλλά υπάρχουν πολλοί βουλευτές που θέλουν να απαγκιστρωθούν από αυτό και ζητάνε αυτή τη λύση... Προφανώς και πρέπει να μιλάς με οποιονδήποτε. Η ΔΗΜΑΡ δεν μιλούσε με κανέναν και κατέβηκε μόνη της και το πλήρωσε. Βεβαίως, θα μιλήσεις και με το ΠΑΣΟΚ και με το Ποτάμι και με τους 58 και με την Ελιά και με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Η συνέντευξη του Γιάννη Πανούση στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:

Ερ: Η ΔΗΜΑΡ έχει βρεθεί σε μια δύσκολη περιδίνηση μετά τις ευρωεκλογές και ενόψει του συνεδρίου του Σεπτεμβρίου. Ακούμε για συνέδρια «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» και «επιβολής απόψεων», αλλά και «ηττημένων μηχανισμών». Βαριές κουβέντες...

Απ: Είναι λογικό μετά από μια τέτοια ήττα, μια ήττα στρατηγικής και όχι απλά μια ήττα εκλογική. Ήταν μια ήττα πολιτική, αλλά και σε μεγάλο βαθμό ήττα ηθική. Άρα χρειάζεται μια γενική αναδιάταξη του κόμματος.

Ερ: Σε ποια κατεύθυνση;

Απ: Από τα πρόσωπα, τις ιδέες, την ηγετική ομάδα, τον λόγο, τις συμμαχίες, τη διαφάνεια, τη συλλογικότητα, τα πάντα.

Ερ: Όταν λέτε ηγετική ομάδα αναφέρεστε προφανώς και στο πρόσωπο του κ. Κουβέλη, ο οποίος βέβαια έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του κόμματος, αλλά δεν έγινε αποδεκτή.

Απ: Δεν είναι έτσι. Κατ΄αρχήν ήταν μια ατυχής ενέργεια. Με ευαισθησία, αλλά ατυχής. Η Εκτελεστική και η Κεντρική Επιτροπή ήταν αναρμόδια όργανα. Ο κ. Κουβέλης εξελέγη από το συνέδριο και το συνέδριο μπορεί να κάνει αποδεκτή την παραίτησή του. Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του, εγώ θεωρώ ότι έχει καλύτερο ρόλο να παίξει από το να διαχειριστεί το 1%, που δεν είναι καν 1% αυτή τη στιγμή, προσπαθώντας να σώσει τα μη σωζόμενα, γιατί δεν έχει και πολιτικό χρόνο για να σωθεί η ΔΗΜΑΡ.

Ερ: Αναφέρεστε στο ενδεχόμενο, ο κ. Κουβέλης να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ή κάτι άλλο;

Απ: Το ένα το έχει αρνηθεί, αλλά αν πράγματι ο χώρος του λεγόμενου Δημοκρατικού Σοσιαλισμού ή της Κεντροαριστεράς, ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε, αρχίζει να καταλαβαίνει ότι πρέπει να συγκροτηθεί σε ένα μόρφωμα, νομίζω ότι ο κ. Κουβέλης θα ήταν ο ιδανικότερος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας. Θα ήταν κοινά αποδεκτός από τα επιμέρους συστήματα της Κεντροαριστεράς. Θα ήταν λάθος και για την ιστορία του να φθαρεί σε ένα συνέδριο, που θα υπάρχουν συγκρούσεις διαμελισμού ή τεμαχισμού ή διαχωρισμού του 1%.

Ερ: Απευθύνετε διακριτικά μια έκκληση προς τον κ. Κουβέλη να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος;

Απ: Όχι να παραιτηθεί, αλλά να αρθεί πιο πάνω, να ασχοληθεί με κάτι παραπάνω από το 1%. Γιατί δεν ανατάσσεται αυτό το 1%, παρά τις διάφορες πατριωτικές φωνές και κομματικές φιλοδοξίες. Δεν έχουμε πολιτικό χρόνο. Είτε πάμε σε εκλογές τον Οκτώβρη, είτε πάμε σε εκλογές τον Φλεβάρη με την αδυναμία εξεύρεσης των 180 της προεδρικής πλειοψηφίας, δεν μπορείς να ανατάξεις το 1%. Άρα, η ιστορία, η εντιμότητα, η συνέπεια του κ. Κουβέλη πρέπει να αξιοποιηθούν σε άλλον τομέα. Για Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ένα άλλο ζήτημα, αλλά πρόεδρος της μεγάλης σοσιαλιστικής δημοκρατικής αριστεράς με μεγάλη χαρά θα μπορούσε να γίνει δεκτός.

Ερ: Ποιοι θα μπορούσαν να μετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα;

Απ: Υπάρχει κατ΄αρχήν ένας μεγάλος αριθμός προσωπικοτήτων και κινημάτων που βρίσκονται στο πλάι της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Υπάρχει ένα άλλο ποσοστό που κινείται αμήχανα ανάμεσα στην Ελιά, το Ποτάμι κ.λπ.. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν με ένα κοινό πρόγραμμα, με έναν ηγέτη, και να συμφωνήσουν για τη διαμόρφωση ενός χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Αν αυτός ο χώρος θα καταφέρει να έχει, είτε δημοσκοπικά, είτε εκλογικά, ένα καλό ποσοστό της τάξης του 15-20% το δύσκολο είναι να μπορέσει να συνεργαστεί με την κυβερνώσα Αριστερά.

Ερ: Στο μόρφωμα αυτό θα μετέχει το ΠΑΣΟΚ, ή ένα τμήμα του, και το Ποτάμι, φυσικά...

Απ: Είναι πολύς κόσμος που είναι έξω, που δεν θέλουν να ενταχθούν σε σχήματα ή εντάσσονται χαλαρά σε σχήματα ζητώντας ένα πιο σοβαρό, στιβαρό, πιο ορθολογικά δομημένο και με καλύτερο ορίζοντα κόμμα ή μόρφωμα. Οι αποφάσεις της ΚΕ λένε επίσης ότι "ανοιγόμαστε σε έναν διάλογο" και το ερώτημα είναι αν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι θέλουν διάλογο. Το Ποτάμι, για παράδειγμα, δίνει την εντύπωση ότι δεν θέλει. Δεν ασχολείται με κόμματα, αλλά με πρόσωπα μέσα στα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ, όπως είναι σφηνωμένο στην ιστορία της συγκυβέρνησης, έχει προβλήματα, αλλά υπάρχουν πολλοί βουλευτές, που θέλουν να απαγκιστρωθούν από αυτό και ζητάνε αυτή τη λύση.

Ερ: Το κύριο, βέβαια, θέμα για τον χώρο αυτό του δημοκρατικού σοσιαλισμού είναι να μπει σε κυβερνητική τροχιά. Κι αυτό μπορεί να γίνει, από ό,τι καταλαβαίνω, μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η πρότασή σας;

Απ: Προφανώς. Ήταν πολύ κακή εμπειρία από το ένα έτος συγκυβέρνησης. Έδειξε ότι δεν είναι εύκολα τα πράγματα, δεν είναι συμβατά, υπάρχουν οι αντιλήψεις των μεγάλων κομμάτων, των κομμάτων που κυβέρνησαν, τα πρόσωπα, νοοτροπίες, διάφορα. Δεν είμαστε μια χώρα σαν τη Γερμανία, σαν την Ιταλία, σαν τη Γαλλία, με μακρά παράδοση κοινοβουλευτισμού, όπου μπορούσε ένα κόμμα του 7%-8% να παίξει σημαντικό ρόλο ισότιμα και αποδεκτά από τους άλλους. Εδώ, το μεγάλο κόμμα τρώει τα μικρά, ή εν πάσει περιπτώσει σε μεγάλο βαθμό τα υπονομεύει. Άρα, η κίνηση πέραν των ιδεολογικών στοιχείων πρέπει να γίνει προς τα αριστερά. Άλλωστε, το μομέντουμ της ιστορίας, το κύμα -ας το πούμε έτσι- το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί και να το χάσει, κατά τη γνώμη μου, γιατί όπως χειρίζεται το μομέντουμ της ιστορίας, μπορεί και να το χάσει. Αλλά η τάση θα είναι προς τα εκεί.  

Ερ: Πώς σχολιάζετε την απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, το Σαββατοκύριακο, που ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για τη συνεργασία και με την Κεντροαριστερά;

Απ: Ευφυής και αναγκαία. Αν θέλεις να κυβερνήσεις και να μην παραμείνεις ένα ισχυρό κόμμα της διαμαρτυρίας και της καταγγελίας, πρέπει να ανοιχτείς. Με ποιον τρόπο, σε ποιους ανθρώπους, με ποιες συμφωνίες, με ποια προγράμματα είναι ένα άλλο ζήτημα. Αλλά αυτό που με ανησύχησε σχετικά είναι ότι ήταν πολύ μεγάλο το ποσοστό αυτών που είπαν "όχι", δηλαδή 60 από τα μέλη είπαν όχι, μόνο ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και από το ΚΚΕ είπαν "δεν θέλουμε, μόνον ΑΝΤΑΡΣΥΑ". Δεν είναι εύκολο να κάνεις κυβέρνηση με αυτό τον τρόπο. Αναγκαστικά θα πας και προς την άλλη μεριά. Τώρα, αν κάποια άτομα είναι ηθικά βεβαρημένα, είναι μορφώματα κοινωνικά, πολιτικά, αν θεωρείς ότι έπαιξαν άσχημο ρόλο, θα το δεις, αλλά ιδεολογικά και θεωρητικά δεν μπορείς να κλείνεις την πόρτα από κει.  

Ερ: Πιστεύετε ότι στην πορεία προς το συνέδριο μπορεί και πρέπει να υπάρξει κάποια επαφή με τον ΣΥΡΙΖΑ για την πιθανότητα εξεύρεσης μιας κοινής λύσης στην πολιτική ζωή του τόπου;

Απ: Νομίζω ότι πριν από τις εκλογές πρέπει ο κάθε χώρος να φτιάξει τα εσωτερικά του. Να δυναμώσει, όσο μπορεί. Να φτιάξει συμμαχίες που θέλει και να κατέβει στις εκλογές και να δει ο ελληνικός λαός που δίνει το προβάδισμα. Προφανώς και πρέπει να μιλάς με οποιονδήποτε. Η ΔΗΜΑΡ δεν μιλούσε με κανέναν και κατέβηκε μόνη της και το πλήρωσε. Βεβαίως, θα μιλήσεις και με το ΠΑΣΟΚ και με το Ποτάμι και με τους 58 και με την Ελιά και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν θα μιλάς προεκλογικά για άλλα πράγματα. Θα μιλάς για ειδικά ζητήματα Δημοκρατίας, θεσμικά θέματα. Το αν θα πας σε κυβερνώσα Αριστερά ή σε οικουμενική, σε συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας, ή μπορεί αν γίνουν εκλογές τον Οκτώβριο να μην υπάρχει ούτε ΔΗΜΑΡ, ούτε ΑΝΕΛ, οπότε είναι άλλα τα δεδομένα. Το τι θα γίνει στην πορεία, το συζητάμε. Αυτή είναι η δουλειά και των κοινοβουλευτικών ομάδων. Να συζητάνε.