Πρέπει κάποτε ν' αποφασίσουμε έντιμα και ειλικρινά τι ακριβώς θέλουμε σε σχέση με την (α)διαφάνεια της ζωής μας. Δεν μπορεί όλα τα μέτρα να είναι αναποτελεσματικά ή να προτείνονται «εκ του πονηρού». Κάπου πρέπει να φταίμε κι εμείς.
Οι αξίες όπως η δημοκρατία, η ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα συζητούνται σε παγκόσμια κλίμακα (στα διεθνή fora ή στα πανεπιστήμια και τα διάφορα blogs), αλλά δεν συνιστούν ένα παγκόσμιο (και παγκοσμιοποιημένο) κεκτημένο. Πώς θα γινόταν άλλωστε αυτό όταν η πρωταρχική προϋπόθεση εγκαθίδρυσης και λειτουργίας των αξιών αυτών, δηλαδή η ειρήνη, αποτελεί ακόμα το μέγα ζητούμενο σε πολλά σημεία του πλανήτη;